Zbawiciel i okup
Wśród Boskich praw, Mojżesz zapisał: „Oko twoje nie ulituje się: życie za życie, oko za oko, ząb za ząb, ręka za rękę, noga za nogę” (5 Moj. 19:21); Postawą Bożego tronu jest sprawiedliwość: „Sprawiedliwość i prawo są podstawą tronu twego, Łaska i wierność idą przed tobą.” (Ps. 89:15)
Przyjaciel Ijoba, Elihu mówi: „Wszechmocny jest niedostępny, jest potężny siłą i bogaty w sprawiedliwość, ale nie podepcze prawa.” (Job. 37:23), oraz:„Czy Bóg łamie prawo? Czy Wszechmocny nagina sprawiedliwość?” (Job. 8:3) Ta bezwzględna sprawiedliwość Boża wymagała, aby za Adama umarł inny człowiek sprawiedliwy – aby Adama (a w nim całą ludzkość) ktoś odkupił. Mógł to uczynić tylko doskonały człowiek.
Apostoł Paweł tak napisał do Tymoteusza: „Jest to rzecz dobra i miła przed Bogiem, Zbawicielem naszym, który chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni i doszli do poznania prawdy. Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus, który siebie samego złożył jako okup za wszystkich, aby o tym świadczono we właściwym czasie.” (1 Tym. 2:3-6) Proszę zwrócić uwagę na ważne rzeczy:
- „Bóg chce” – zatem zdolny jest stworzyć takie warunki, aby ludzie mogli być zbawieni. „Wszyscy zbawieni byli”
- Wszyscy mają szansę zbawienia, ale Bóg nikogo nie będzie zmuszał, wszak dał człowiekowi wolną wolę.
Stwórca najpierw przygotował takie warunki – choć należą one do przyszłości. Człowiek jest grzeszny, upadły i nie ma dostępu do Boga. Potrzebny jest pośrednik – ktoś stojący po środku, między Bogiem a ludźmi. „Jeden pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Jezus Chrystus” – jeden – nikt więcej. Ale, aby zadość uczynić sprawiedliwości (Jezus) „siebie samego złożył jako okup za wszystkich”. Słowo „okup w Nowym Testamencie pochodzi od greckiego słowa ‘lutron’, zaś w wyrażeniu: ’okup za’ – ‘antilutron’ [a0ntilutron], które znaczy wykup za równoważną cenę”.
Aby cena wyła właściwa, Apostoł napisał: „Tego tedy bądźcie o sobie rozumienia, które było i w Chrystusie Jezusie. Który, będąc w kształcie Bożym, nie poczytał sobie tego za drapiestwo równym być Bogu, ale wyniszczył samego siebie, przyjąwszy kształt niewolnika, stawszy się podobny ludziom; I postawą znaleziony jako człowiek, sam się poniżył, będąc posłusznym aż do śmierci, a to śmierci krzyżowej.” (Filip. 2:5-8)
Zanim umarł na krzyżu, najpierw wyniszczył swój duchowy byt ‘podstawy’ (greckie ‘schemati’) znaleziony jako człowiek. Po prostu narodził się jako człowiek i będąc posłuszny (Bogu w swej misji), zawisł ‘jako okup’ na krzyżu.