Poznaj Boga

W co wierzę i dlaczego tak wierzę?

Wokół siebie oglądamy świat realny, świat materialny, świat rzeczywisty. Świat ten możemy poznawać, oglądać, dotykać, używając do tego naszych cielesnych zmysłów. Oprócz tego istnieje również świat niewidzialny, świat duchowy, którego zmysły cielesne nie mogą zobaczyć, ani nie mogą go poznać i ogarnąć.

Kiedy w naszym umyśle i sercu zradza się takie pragnienie szukania odpowiedzi na wspomniane pytania związane ze światem niewidzialnym, to może to być początek naszej wiary, która jest dowodem rzeczy niewidzialnych. „A wiara jest pewnością tego, czego się spodziewamy, przeświadczeniem o tym, czego nie widzimy.. Wszak jej zawdzięczają przodkowie chlubne świadectwo. Przez wiarę poznajemy, że światy zostały ukształtowane słowem Boga, tak iż to, co widzialne, nie powstało ze świata zjawisk.” (Hebr. 11:1-3)

W czasie poszukiwania odpowiedzi na te wspomniane pytania, zrozumiałem, że istnieje wielka, niewidzialna Istota, która stworzyła cały wszechświat i wszystko co na nim jest.

Bo właśnie w Biblii poznajemy opis stworzenia ziemi, potem wszelkiej roślinności, ryb, zwierząt, a na końcu opis stworzenia człowieka jako inteligentnej istoty. Jest to ważny moment, gdy człowiek przypomina sobie o swoim Stworzycielu, od którego tak daleko się oddalił a czasem nawet zupełnie o nim zapomniał.

„Bóg, który stworzył świat i wszystko, co na nim, Ten, będąc Panem nieba i ziemi, nie mieszka w świątyniach ręką zbudowanych Ani też nie służy mu się rękami ludzkimi, jak gdyby czego potrzebował, gdyż sam daje wszystkim życie i tchnienie, i wszystko. Z jednego pnia wywiódł też wszystkie narody ludzkie, aby mieszkały na całym obszarze ziemi, ustanowiwszy dla nich wyznaczone okresy czasu i granice ich zamieszkania, Żeby szukały Boga, czy go może nie wyczują i nie znajdą, bo przecież nie jest On daleko od każdego z nas  Albowiem w nim żyjemy i poruszamy się, i jesteśmy, jak to i niektórzy z waszych poetów powiedzieli; Z jego bowiem rodu jesteśmy. Będąc więc z rodu Bożego, nie powinniśmy sądzić, że bóstwo jest podobne do złota albo srebra, albo do kamienia, wytworu sztuki i ludzkiego umysłu. Bóg wprawdzie puszczał płazem czasy niewiedzy, teraz jednak wzywa wszędzie wszystkich ludzi, aby się upamiętali,” (Dz.Ap. 17:24-30)

To dlatego wierzę w Boga, jako Jedynego Stwórcę i Pana wszechświata. „Które we właściwym czasie objawi błogosławiony i jedyny władca, Król królów, Pan panów, Jedyny, który ma nieśmiertelność, który mieszka w światłości niedostępnej, którego nikt z ludzi nie widział i widzieć nie może; jemu niech będzie cześć i moc wieczna. Amen.” (1 Tym. 6:15-16)

Poznałem Go przez Jego dzieła widzialne, które uczynił, przez cała przyrodę i wszystko to co mogę oglądać moimi oczami. „Bo niewidzialna jego istota, to jest wiekuista jego moc i bóstwo, mogą być od stworzenia świata oglądane w dziełach i poznane umysłem, tak iż nic nie mają na swoją obronę, Dlatego że poznawszy Boga, nie uwielbili go jako Boga i nie złożyli mu dziękczynienia, lecz znikczemnieli w myślach swoich, a ich nierozumne serce pogrążyło się w ciemności.” (Rzym. 1:20-21)

Poznałem Boga poprzez Jego Syna, który opowiedział o Swoim Ojcu, dawał też wielokrotnie dowody Jego istnienia. „A Jezus zawołał donośnym głosem: Kto wierzy we mnie, nie we mnie wierzy, ale w tego, który mnie posłał. Kto mnie widzi, widzi tego, który mnie posłał. Ja jako światłość przyszedłem na świat, aby nie pozostał w ciemności nikt, kto wierzy we mnie. A jeśliby kto słuchał słów moich, a nie przestrzegał ich, Ja go nie sądzę; nie przyszedłem bowiem sądzić świata, ale świat zbawić.  Kto mną gardzi i nie przyjmuje słów moich, ma swego sędziego: Słowo, które głosiłem, sądzić go będzie w dniu ostatecznym; Bo Ja nie z siebie samego mówiłem, ale Ojciec, który mnie posłał, On mi rozkazał, co mam powiedzieć i co mam mówić. I wiem, że przykazanie jego jest żywotem wiecznym. Przeto, co Ja wam mówię, mówię tak, jak mi powiedział Ojciec.” (Jan. 12:44-50)

Kontynuuj:

Podziel się