Wpływ Aniołów w czasie Pierwszej Dyspensacji
Ustalenie jak duży był wpływ aniołów na ludzkość w okresie Pierwszej Dyspensacji zależy od tego, w jaki sposób interpretuje się i rozumie Pismo Święte. Wielu wierzy, jakoby przed potopem aniołowie przybierali wyłącznie ludzką postać i obcowali z wybranymi niewiastami. Istoty zrodzone z takich niedozwolonych związków były hybrydami – olbrzymami. Z powodu wpływu hybryd na świat, niegodziwość ludzka stała się tak wielka, że Bóg zdecydował się zniszczyć wszystko ziemskie stworzenie.„I rzekł Pan: Zgładzę człowieka, którego stworzyłem, z powierzchni ziemi, począwszy od człowieka aż do bydlęcia, aż do płazów i ptactwa niebios, gdyż żałuję, że je uczyniłem.” (1 Moj. 6:7)
Jak hybrydy mogły zaistnieć i pozostawać w zgodzie z prawami wszechświata w sposób, jaki my je pojmujemy? Przybieranie przez aniołów ludzkiej postaci było czymś innym niż przekształcenie anioła z natury duchowej w ludzką. Tylko jeden duch został przekształcony w człowieka, a następnie ponownie w ducha – był nim Syn Boży. Podczas każdej z tych transformacji tracił On byt, zaś Bóg powoływał do życia nowe stworzenie, jednocześnie zachowując Jego tożsamość. Bez względu na przyczynę dla której świat popadł w tak straszną niegodziwość w stosunkowo krótkim czasie, nie ma nieporozumienia co do tego, że świat ówczesny zginął; wszyscy oczekujemy „(…) nowych niebios i nowej ziemi, w których mieszka sprawiedliwość” (2 Piotr. 3:13).
Bóg nie zmusza człowieka do posłuszeństwa. Wolna wola jest naczelną zasadą relacji pomiędzy Bogiem, a człowiekiem i prawdopodobnie jedyną i najwyraźniejszą regułą obowiązującą podczas Pierwszej Dyspensacji. Bóg pozwolił Adamowi i Ewie wybrać nieposłuszeństwo. Umożliwił Kainowi uznać swój błąd i przezwyciężyć grzech:„I rzekł Pan do Kaina: Czemu się gniewasz i czemu zasępiło się twoje oblicze? Wszak byłoby pogodne, gdybyś czynił dobrze, a jeśli nie będziesz czynił dobrze, u drzwi czyha grzech. Kusi cię, lecz ty masz nad nim panować” (1 Moj. 4:6,7). Ludzie, którzy wybierają posłuszeństwo wobec Boga są postrzegani jako prawi, a Boga cieszy społeczność z prawymi ludźmi, takimi jak Henoch, czy Noe. Tacy opisani zostali jako chodzący z Bogiem. „Henoch chodził z Bogiem, a potem nie było go, gdyż zabrał go Bóg” (1 Moj. 5:24). „(…) Noe był mężem sprawiedliwym, nieskazitelnym wśród swojego pokolenia. Noe chodził z Bogiem” (1 Moj. 6:9).
- Spis treści
- 1. Pierwszy świat
- 2. Strona 2
- 3. Strona 3
- 4. Strona 4