W związku z wypełnieniem się dwa tysiące lat temu długo oczekiwanej obietnicy odnośnie narodzenia się naszego Pana Jezusa, wiele chrześcijan naokoło świata w dniu 25 grudnia będzie po raz kolejny świętować otrzymany najwspanialszy prezent, jakim Pan Bóg obdarował ludzkość. Pan Jezus narodził się na świecie, aby zbawić ludzką rodzinę od odziedziczonego grzechu i śmierci. Pan Bóg we właściwym dla siebie czasie i w odpowiedni sposób uczyni w pełni zrozumiałe dla wszystkich ludzi znaczenie ziemskiej misji Pana Jezusa. W ewangelii Łukasza czytamy: „I gdy nad tym rozmyślał, oto ukazał mu się we śnie anioł Pański i rzekł: Józefie, synu Dawidowy, nie lękaj się przyjąć Marii, żony swej, albowiem to, co się w niej poczęło, jest z Ducha Świętego. A urodzi syna i nadasz mu imię Jezus; albowiem On zbawi lud swój od grzechów jego. A to wszystko się stało, aby się spełniło słowo Pańskie, wypowiedziane przez proroka: Oto panna pocznie i porodzi syna, i nadadzą mu imię Immanuel, co się wykłada: Bóg z nami.” (Mat. 1:20-23).
Każdego roku święto narodzenia Pana Jezusa jest bardzo specjalną uroczystą okazją do świętowania tego dnia i to w różny sposób. W tym czasie jest powszechne uczucie radości i wielkie zaangażowanie i to już na kilka tygodni poprzedzających to święto. Więcej niż w innym czasie roku, uwaga ludzi skierowana jest na myślenie o pokoju, miłości i życzliwości w stosunku do innych. Ten czas służy jako przypomnienie o cudownym narodzeniu naszego zbawiciela na ziemi, oraz o Jego świętym, niewinnym, nieskalanym, doskonałym życiu i nauczaniu. Oraz o ofiarniczej, okrutnej śmierć na krzyżu a następnie wzbudzenie Go przez Pana Boga od umarłych jako „pierworodnego z umarłych”.„On także jest Głową Ciała, Kościoła; On jest początkiem, pierworodnym z umarłych, aby we wszystkim był pierwszy,” (Kol. 1:18)„Takiego to przystało nam mieć arcykapłana, świętego, niewinnego, nieskalanego, odłączonego od grzeszników i wywyższonego nad niebiosa;” (Hebr. 7:26)
Rzeczywista prawda jednak jest taka, że duchowe przeżycie, które było przez wieki udziałem chrześcijan podczas obchodzenia tego święta Narodzenia Pana Jezusa jest teraz ignorowane i ustąpiło miejsce reklamom i komercji, czemu towarzyszy duże napięcie i przysparza ludziom trosk przyziemnych. A to sprowadza na społeczeństwa zobojętnienie i brak poszanowania dla bliźnich oraz samolubstwo i ambicję. W naszym nowoczesnym świecie niema zainteresowania i nie zwraca się uwagi na prawdziwe znaczenie tego wydarzenia, oraz na wyjątkowo skromne urodzenie Pana Jezusa jako zbawiciela, wśród grzesznej – chorej i umierającej rodziny ludzkiej.
Tak, więc okres świąt o tej porze roku stał się gorączkowo zajętym czasem w przyrządzaniu i pogoni za doczesnym zadowoleniem. W tym czasie dochodzi do coraz większego szału i fanfary. Kupujący biegają i w ostatniej chwili poszukują aby kupić szczególny prezent dla kogoś im bliskiego, jak i dla innych z rodziny czy znajomych którzy są na liście. Pan Jezus nie zalecił święcenia dnia swego urodzenia, ale raczej dał polecenie, aby święcić dzień jego śmierci. Jednak dla chrześcijan, którzy chcieli obchodzić dzień narodzenia Pana Jezusa jako Zbawiciela Świata specjalny dzień był wyznaczony. Pierwsze obchody Narodzenia Pana Jezusa w dniu 25 grudnia miały miejsce w Rzymie w 336 roku. Prawdopodobnie jako przeciwstawienie się do pogańskiego święta urodzin „Niepokonanego Słońca.” Jednak prawdziwy czas narodzenia Jezusa przypada na jesień, to jest odpowiednik naszego miesiąca październik.
W Nowym Testamencie Pan Jezus często występuje jako Chrystus, albo Jezus Chrystus, co oznacza „pomazany” i jest odpowiednikiem hebrajskiego słowa Mesjasz w Starym Testamencie. Odnośnie tego czytamy: „Któryś powiedział przez Ducha Świętego ustami ojca naszego Dawida, sługi twego: Czemu wzburzyły się narody, A ludy myślały o próżnych rzeczach? Powstali królowie ziemscy i książęta zebrali się społem przeciw Panu i przeciw Chrystusowi jego. Zgromadzili się, bowiem istotnie w tym mieście przeciwko świętemu Synowi twemu, Jezusowi, którego namaściłeś, Herod i Poncjusz Piłat z poganami i plemionami izraelskimi.” (Dz.Ap. 4:25-27)
- Spis treści
- 1. Nadadzą imię jego Jezus
- 2. Strona 2
- 3. Strona 3