KOŚCIÓŁ PRAWDZIWY I FAŁSZYWY
Zastanawiając się nad dziejami chrześcijaństwa, należy przyjąć, że wszystkie korzenie prowadzą do jednego źródła, jakim jest Chrystus. Apostoł Paweł dowodzi, że właściwym „fundamentem” dla budowy Kościoła jest Jezus Chrystus. Ten fundament nie powstał sam z siebie, lecz został założony z łaski i mocy Boga. Wszystkie kościoły, wielkie i małe, są gałęziami jednego pnia, lecz tylko jeden Kościół, ten prawdziwy, wyrasta z pnia obietnicy Abrahamowej. Łatwo jest tego dowieść na podstawie gruntownej analizy Pisma Świętego. Na dowód przytoczmy tu wyjątki z Listu do Galacjan: „Albowiem wszyscy jesteście synami Bożymi przez wiarę w Jezusa Chrystusa. Bo wszyscy, którzy zostaliście w Chrystusie ochrzczeni, przyoblekliście się w Chrystusa, Nie masz Żyda ani Greka, nie masz niewolnika ani wolnego, nie masz mężczyzny ani kobiety; albowiem wy wszyscy jedno jesteście w Jezusie Chrystusie. A jeśli jesteście Chrystusowi, tedy jesteście potomkami Abrahama, dziedzicami według obietnicy” – Gal. 3:26-29.
Apostoł odwołuje się do dwóch czynników sankcjonujących właściwe pochodzenie naśladowców Chrystusa. Są nimi: „chrzest” i „przyobleczenie”. Oczywiście nie dotyczy to tylko chrztu wodnego jako symbolu ofiarowania się Bogu na służbę, lecz ma to głębsze znaczenie i wiąże się z rzeczywistym chrztem w śmierć Chrystusa, w wyniku którego następuje przyobleczenie mocą z wysokości – Duchem Świętym(Rzym. 6:3-9). Zwróćmy uwagę: nie zagadnienia teologiczne, nie dogmatykę uważał św. Paweł za fundament Kościoła, lecz osobę Jezusa Chrystusa, i to onego ukrzyżowanego i zmartwychwstałego, oraz przyobleczenie się w tego samego ducha, którym On został przyobleczony. „Ale wy nie jesteście w ciele, lecz w Duchu, jeśli tylko Duch Boży mieszka w was. Jeśli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten nie jest jego” – Rzym. 8:9.