VIII
„Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie z Powodu sprawiedliwości, albowiem ich jest Królestwo Niebios” (Mat. 5:10). W ostatnim błogosławieństwie Pan Jezus zwraca się do tych, którzy ze względu na swoją wiarę cierpią prześladowanie. Patrząc na tą sprawę z perspektywy historii chrześcijaństwa, bez trudu dostrzeżemy przypadki, kiedy to za przekonania religijne – różniące się od większości – pozbawiano majątku, wypędzano z miast czy krajów, a nawet pozbawiano życia. Cierpienie jest pisane w służbę chrześcijańską. „Lepiej bowiem jest, jeżeli taka jest wola Boża, cierpieć za dobre niż za złe uczynki” (1 Piotr. 3:17). Można spytać dlaczego w ogóle chrześcijanie muszą cierpieć? Otóż Bóg właśnie poprzez doświadczenia kształtuje nas, a my znosząc je z cierpliwością stajemy się lepsi i doskonalsi. Więc jeśli mamy już cierpieć, cierpmy z tytuły niesprawiedliwości jaka nas dotyka, a nie z tytułu kary za nasze nie odpowiednie postępowanie.
Spoglądając na karty Pisma Świętego, zauważymy, że słowa Jezusa w tym wersecie nie po raz pierwszy pokrywają się z pismami proroczymi: „Panie, Boże mój, u ciebie szukam schronienia, Wybaw mnie od wszystkich prześladowców moich i ocal mnie” (Ps. 7:2), „Dobądź włóczni i zagrodź drogę prześladowcom moim, Powiedz duszy mojej: Jam zbawieniem twoim!” (Ps. 35:3), „Ty wiesz, Panie! Wspomnij i wejrzyj na mnie i odpłać za mnie moim prześladowcom, nie dopuść, abym zginął wskutek twojej pobłażliwości! Pomnij, że dla ciebie znoszę hańbę!” (Jer. 15:15). Prawdą jest, że jeśli dla naszej wiary – dla Boga – jesteśmy poświęcić wszystko, to w naszym życiu może się wiele zmienić. Z naszymi rodzinami może przestać się układać, być może odwrócą się od nas nasi przyjaciele, w pracy będą czynić nam trudności, a w najgorszych przypadkach możemy zostać zwolnieni. To prawda, te rzeczy nie są przyjemne i mogą budzić w nas samych bardzo skrajne emocje. Ale my, jako chrześcijanie, nie powinniśmy się temu w żadnym wypadku dziwić! Mając Biblię w ręku możemy się tego spodziewać, a nawet więcej możemy w pokoju serca pokładać ufność w Bogu, któremu nie jesteśmy obojętni i w żadnym wypadku On nas nie porzuci. „Niech życie wasze będzie wolne od chciwości; poprzestawajcie na tym, co posiadacie; sam bowiem powiedział: Nie porzucę cię ani cię nie opuszczę” (Hebr. 13:5). Wiedzmy, że nasze poświęcenie dla sprawy spotka się z odpowiednią nagrodą u Ojca: „I począł Piotr mówić do niego: Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za tobą. Jezus odpowiedział: Zaprawdę powiadam wam, nie ma takiego, kto by opuścił dom albo braci, albo siostry, albo matkę, albo ojca, albo dzieci, albo pola dla mnie i dla ewangelii, Który by nie otrzymał stokrotnie, teraz, w doczesnym życiu domów i braci, i sióstr, i matek, i dzieci, i pól, choć wśród prześladowań, a w nadchodzącym czasie żywota wiecznego” (Mar. 10:28-30). Bądźmy zatem spokojni co do nagrody z nasze cierpienie w imię sprawiedliwości. Troskajmy się raczej o to, aby wytrwać próby, które nań przyjdą. Tym samym wzmacniajmy się słowami otuchy, tak licznie zawartymi w Słowie Bożym: „Bądźcie mocni, bądźcie odważni! Nie bójcie się ich i nie drżyjcie przed nimi, gdyż Pan, Bóg twój, sam pójdzie z tobą, nie porzuci i nie opuści cię. Pan sam pójdzie przed tobą i będzie z tobą. Nie zawiedzie i nie opuści cię; nie bój się więc i nie trwóż się!” (5 Moj. 31:6,8), „Dotąd nie przyszło na was pokuszenie, które by przekraczało siły ludzkie; lecz Bóg jest wierny i nie dopuści, abyście byli kuszeni ponad siły wasze, ale z pokuszeniem da i wyjście, abyście je mogli znieść” (1 Kor. 10:13).
Jest pewna łączność między błogosławieństwami pierwszym, szóstym, siódmym a ósmym. Wszystkie te w sposób bardziej lub mniej bezpośredni wskazują na nagrodę Królestwa Niebieskiego. Oczywiście nie chcę nic ujmując pozostałym wersetom, a tylko wykazać, że można znaleźć dodatkową płaszczyznę między poszczególnymi wersetami, co może sugerować iż są one do siebie bardzo podobne w swej treści. Związku z tym, cierpienia która na nas przychodzą są niczym w porównaniu z tym co nas czeka w przyszłości w Królestwie tak długo przez wiernych Pańskich oczekiwanym. Tym samym prośbę Boga o siłę, abyśmy wszystkie nasze próby mogli przetrwać i zaskarbić sobie miejsce w przyszłym Królestwie Niebieskim.