„Gdy zaś lud oczekiwał”

ŚWIĄTECZNA CHOINKA

W Encyklopedii Powszechnej PWN pod hasłem „choinka” czytamy: „Tradycyjne ustawienia i przy­strajania na Boże Narodzenie i Nowy Rok – początki tego zwyczaju sięgają starożytnej Grecji. Zwyczaj ubierania choinki rozpowszechnił się w krajach euro­pejskich, również w Polsce w XIX wieku”.

W okresie Saturnalii Rzymianie, a także inne kraje pogańskie obchodzili dzień domniemanych urodzin fałszywego „Mesjasza” – „Pana przymierza”. W KsiędzeSędziów 8:33 czytamy: „A po śmierci Gedeona odwrócili się synowie izraelscy od Pana, zaczęli znów uprawiać nierząd z Balaami i ustanowili sobie bogiem Baala Berit”(hebrajskie bah’-al bereeth’/ – „pan przymierza”. (Wilkinson, Egipcjanie, tom 4, str. 405).

W celu pozy­skania pogan i zwiększenia liczby zwolenników chrze­ścijaństwa, chrześcijaństwo przyjęło tę datę jako dzień uroczysty – dodając tylko do tego imię Chrystusa. Drzewko wigilijne – choinka, powszechna w tym dniu, była również w pogańskiej Grecji, pogańskim Rzymie i Egipcie. Rzucanie kawałków drewna w ogień i ukazanie następnego dnia drzewka przyozdobionego podarkami wyobrażało zniszczenie złych bóstw. Egi­pcjanie używali palmy jako swojego drzewka, a Rzy­mianie jodły. Drzewko jodłowe wyobrażało boga wschodzącego słońca – Baala – Berit, boga Babilończyków.

Baal – Berit, „pan przymierza” – różni się tylko jedną literą- Baal – Beret – „pan drzewa jod­łowego”. Prorok Jeremiasz 10:1-16 – przestrzega  przed uleganiem kultowi pogańskiemu – „Tak mówi Pan: Nie wdrażajcie się w zwyczaje narodów” (w. 2). „Gdyż bóstwa ludów są marnością. Są dziełem rąk rze­mieślnika (człowieka) (w. 3). „Są jak straszak na po­lu” (w.4). „..które przyozdabiają srebrem i złotem, umacniają gwoździami i młotami, aby się nie chwiało” (w. 4). Bóstwa, jakie tu prorok wspomina, były rozpo­wszechnione w Babilonii, a których misteria spotykamy w chrześcijaństwie, które zwalczał pro­rok Jeremiasz, jak: wróżbiarstwo, kult ciał niebie­skich, bogato zdobione bożki obnoszone w uroczystych pochodach.

Podziel się