Tysiąclecie
Biblia jasno uczy, że chwałą człowieka, którą utracił w Raju jest doskonałe życie na ziemi. Czas dochodzenia do społeczności z Bogiem po powstaniu z martwych Biblia nazywa okresem Tysiąclecia. Przewodnią myślą raz wyraźniej innym razem mniej wyraźnie, ale przeplatająca się w całej Biblii jest „zmartwychwstanie sprawiedliwych i niesprawiedliwych” (Dzieje Ap. 24:15). Kimże są Ci sprawiedliwi? Proroctwo Daniela Daniela 12:2 powiada: „A wielu z tych, którzy śpią w prochu ziemi, obudzą się, jedni do żywota wiecznego, a drudzy na hańbę i wieczne potępienie. Lecz roztropni jaśnieć będą jak jasność na sklepieniu niebieskim, a ci, którzy wielu wiodą do sprawiedliwości, jak gwiazdy na wieki wieczne.” Werset ten więc mówi o tych, którzy przy zmartwychwstaniu są porównani do gwiazd – nie trudno się domyśleć, że mowa jest tutaj o Kościele, który zmartwychwstanie do duchowej natury. W wersecie tym mowa jest także o innych (niesprawiedliwych), którzy jak wierzę w większości obudzą się do żywota wiecznego, ale będą wśród nich także tacy, którzy tak bardzo zrosną się z grzechem, że będzie im on sprawiał przyjemność. Tacy zostaną na zawsze wytraceni i potępieni na wieki.
Jednakże zmartwychwstanie mimo całego swego przełomowego znaczenia dalszym ciągiem drogi, którą przerwała śmierć: „Na którymkolwiek miejscu upadnie to drzewo, tam zostanie” Kazn. 11:3. Odłożone przed śmiercią narzędzie znów znajdzie się w ręce, zaplanowane spotkanie odwlecze się może o tysiące lat, ale przecież się odbędzie. Nienawiść w sercu lub nałóg pozostaną.
Dlatego to, jak żyjemy dzisiaj, znajdzie odbicie w Tysiącleciu: „I osądzono zmarłych z tego, co w księgach zapisano, według ich czynów” Obj. 20:12 (BT). Zauważmy, że mowa jest tu o księgach. Jedną z tych ksiąg każdy człowiek zapisuje w czasie swego życia a drugą z ksiąg będzie zapisywał w czasie zmartwychwstania w Tysiącleciu. Dlatego jak dzisiaj żyjemy, nawet jeśli nie poświęcamy się Bogu na służbę będzie miało wpływ na nasze przyszłe życie. Okres ten będzie czasem sprawdzianu czego nauczyło ludzi życie w więzieniu. Nie zawsze jest łatwo żyć na wolności! Wolność powoduje, że nie mamy na kogo zrzucić winy a jak wiemy w tym czasie szatan zostanie związany, nie będzie miał wpływu na myśli i czyny ludzi. Wyobraźmy sobie spotkanie Hitlera z jego ofiarami. Dla kogo to spotkanie będzie trudniejsze? Czy taki człowiek może się naprawić? Czy jego ofiary będą potrafiły mu wybaczyć? Takich spotkań będzie wiele i zapewne będą one bardzo pouczające dla wszystkich.
Z drugiej strony ludzie będą pod doskonałymi rządami Chrystusa i Kościoła. Grzech będzie natychmiast karany a dobro nagradzane. Chrystus i Jego Oblubienica będą pomagać ludziom dojść do doskonałości którą utracił Adam. Sprzyjać temu będzie nawet przyroda, bo „Gdy się wrzuci garść zboża do ziemi na wierzchu gór, zaszumi jako Liban urodzaj jego, a mieszczanie zakwitną jako zioła polne.” Psalm 72:16
Obj. 21:4,27 „I otrze Bóg wszelką łzę z oczów ich; a śmierci więcej nie będzie, ani smutku, ani krzyku, ani boleści nie będzie; albowiem pierwsze rzeczy pominęły. Kto zwycięży, odziedziczy wszystko i będę mu Bogiem, a on mi będzie synem.”
Widzimy więc, że człowiek może otrzymać dwojakiego rodzaju chwałę w zależności od czasu w którym chce służyć Bogu. Chwałę natury boskiej, która jest przeznaczona dla małej garstki osób, które dzisiaj poświęcają się na służbę Bogu mimo niesprzyjających warunków ku temu. Oraz oryginalną chwałę natury ludzkiej, która została stracona w Raju. Pamiętać musimy, że człowiek został stworzony do życia na ziemi natomiast obecna oferta jest wyjątkową łaską, która wkrótce się skończy.
Zachęcam wszystkich do przypominania sobie ewangelii Planu Bożego.
Wierzę, że ta Prawda pomoże nam osiągnąć zbawienie jeśli tylko będziemy gorliwie pracować w służbie Bożej a nasze modlitwy „Przyjdź Królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie tak i na ziemi” wkrótce się wypełni.
Amen
- Spis treści
- 1. Droga do chwały – cz. 3
- 2. Strona 2
- 3. Strona 3