Zastanówmy się wspólnie nad naszą przyszłością. Jakiś pesymista mógłby powiedzieć, że w przyszłości wszystkich nas czeka śmierć. W rozmowie ze swoim przyjacielem Jonatanem Psalmista Dawid wypowiedział podobne słowa „między mną a śmiercią jest jeden krok.” W tym zdaniu jest przedstawiony obraz każdego z nas. Wypowiedziane przed wiekami słowa nie straciły na ważności.
Ludzkość pracuje nad tym, aby życie przedłużyć. Medycyna dokonuje wprost cudów. Dzisiaj chore serce chorą nerkę można zastąpić nową zdrową ale śmiertelność nie maleje. Wzrasta ilość wypadków w pracy i w drodze do pracy. Epidemie choroby jak na przykład ptasia grypa, skażona żywność, zatrute powietrze, to dziś przyczyny wielu chorób. Prawdę, więc powiedział Psalmista „między mną a śmiercią jest jeden krok”.
Nikt z ludzi na świecie nie żyje wiecznie, dlatego nie można sobie pozwolić na nierozsądne życie. Skoro życie człowieka jest tak krótkie jak powiedział jeden z filozofów, trzeba je spędzić tak ,aby nie wstydzić się za lata przeżyte bez celu. Abyśmy umierając mogli powiedzieć, że swoje życie wszystkie siły poświęciłem dla rzeczy najpiękniejszej na świecie.
Zastanówmy się jednak dzisiaj, czy człowiek został stworzony do wyższych celów, czy tylko po to, aby jako podróżny przez chwilę gościł na tej ziemi. Jako ludzie wierzący wBoga popatrzmy na to, co Pismo Święte mówi na ten temat. Popatrzmy na słowa które były skierowane do naszych rodziców.
„Położyłem dziś przed tobą życie i śmierć, błogosławieństwo i przekleństwo. Wybierz przeto życie, abyś żył, ty i twoje potomstwo” (5 Moj. 30:19) Człowiek nie usłuchałBoga.
Aby się dowiedzieć jak do tego doszło powróćmy do historii jaka wydarzyła się w Edenie. Wspaniały ogród, jaki uczynił Pan Bóg dla człowieka, a w nim owoce, aby przez ich spożywanie mógł podtrzymywać swoje życie. Cofnijmy się 6 tysięcy lat do momentu, gdy mocą Bożą powstało życie człowieka na ziemi.
„Potem rzekł Bóg: Uczyńmy człowieka na obraz nasz, podobnego do nas i niech panuje nad rybami morskimi i nad ptactwem niebios, i nad bydłem, i nad całą ziemią, i nad wszelkim płazem pełzającym po ziemi. I stworzył Bóg człowieka na obraz swój. Na obraz Boga stworzył go. Jako mężczyznę i niewiastę stworzył ich.” (1 Moj. 1:26-27)
Zauważmy świadectwo Biblijne: Bóg stworzył człowieka na obraz i podobieństwo swoje, ale nie, co do natury, bo święty apostoł Paweł naucza: „Są ciała niebieskie są ciała ziemskie. Inny jest blask niebieskich a inny ziemskich.” (1 Kor. 15:40) Człowiek na podobieństwo Boga otrzymał władzę rozumowania, wolnej woli, w nim znalazło się odbicie i harmonia Bożych przymiotów: mądrości, mocy, sprawiedliwości i miłości. Człowiek został stworzony aby żyć i panować nad całym okręgiem ziemskim. Przeczytajmy Boże świadectwo: „Potem zasadził Pan Bóg ogród w Edenie, na wschodzie. Tam umieścił człowieka, którego stworzył. (…) I dał Pan Bóg człowiekowi taki rozkaz: Z każdego drzewa tego ogrodu możesz jeść, Ale z drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci jeść, bo gdy tylko zjesz z niego, na pewno umrzesz”.(1 Moj. 2:8; 16-17)
Nasza śmierć jest konsekwencją przestępstwa Bożego prawa, jakie stało się w ogrodzie Eden. Jest to śmierć duszy istoty żywej – bo taka jest kochani czytelnicy wykładnia słowa Bożego – która jasno naucza, że człowiek jest duszą, a nie że ma duszę. Na potwierdzenie tych słów przeczytajmy zapis: „Ukształtował Pan Bóg człowieka z prochu ziemi i tchnął w nozdrza jego dech życia. Wtedy stał się człowiek istotą żywą.” (1 Moj. 2:7)
Nasz praojciec Adam stworzony na obraz i podobieństwo Boże przestąpił Bożeprawo. Umarł mając 930 lat. Wypełniły się słowa Bożego wyroku: „Gdy zjesz na pewno umrzesz”. I tak umarł Adam dusza żyjąca zgodnie z późniejszym oświadczeniem proroka: „Oto wszyscy ludzie są moi, zarówno ojciec, jak syn – są moimi. Każdy, kto grzeszy, umrze.” (Ezechiela 18:4)
Od tamtego okresu czasu minęło 6 tysięcy lat, gdy Adam sięgnął po zakazany owoc. Czyniąc to ściągnął na siebie przekleństwo śmierci – ale nie tylko to, wyrok ten dosięgnął cały rodzaj ludzki. Orzeczenie apostoła w tym względzie jest wyraźne„Przeto jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć, tak i na wszystkich ludzi śmierć przyszła, bo wszyscy zgrzeszyli.” (Rzym. 5:12)
Czy więc dla człowieka niema już żadnej nadziei, tylko ból i cierpienia? „Przecież brata żadnym sposobem nie wykupi człowiek Ani też nie da Bogu za niego okupu, Bo okup za duszę jest zbyt drogi I nie wystarczy nigdy.” (Psalm 49:8-9) i „Wiedzą, bowiem żywi, że muszą umrzeć, lecz umarli nic nie wiedzą i już nie ma dla nich żadnej zapłaty, gdyż ich imię idzie w zapomnienie.” (Kazn. Sal. 9:5)
- Spis treści
- 1. Co Biblia mówi o naszej przyszłości?
- 2. Strona 2
- 3. Strona 3
- 4. Strona 4
- 5. Strona 5