Niechaj biodra wasze będą przepasane i świece zapalone. Wy zaś bądźcie podobni do ludzi oczekujących pana swego, aby mu zaraz otworzyć, kiedy powróci z wesela, przyjdzie i zapuka – Łuk. 12:35-36.
Celem powrotu naszego Pana jest dokończenie dzieła rozpoczętego w czasie Jego pierwszego przyjścia (wybór Kościoła) oraz rozpoczęcie misji tysiącletniego Królestwa. Jest to dobrze rozumiane przez Chrześcijan ceniących sobie logikę Bożego planu. Większość Chrześcijan zdaje sobie sprawę z tego, że Chrystus powróci aby zabrać swych świętych do chwały. Jednak druga cześć Jego misji, rozpoczęcie pracy Królestwa Chrystusowego, jest dla wielu osób mniej znana.
W tym kontekście warto zwrócić uwagę na zapisObj. 20:1-6. W jasny sposób mówi on o związaniu szatana na tysiąc lat, aby „już nie zwodził narodów” (werset 3) aż do końca tego tysiąclecia. Większość ludzi, którym zwróci się uwagę na ten fragment, dostrzega tę kwestię.
Z zapisu tego wynika, że tysiąclecie będzie dla ludzi czasem wielkich możliwości, gdy uwolnieni zostaną od zwodniczego wpływu szatana. Świat opisany w ten sposób wyraźnie oddzielony jest od wybranych, ponieważ wybrani królują z Chrystusem w chwale w ciągu całego tego czasu (wersety 4 i 6). Jednak Kościół w niebie nie będzie wtedy podlegać jakimkolwiek zwodniczym wpływom szatana, a zatem jego związanie ma korzystny wpływ na „narody”, a nie na samych wybranych.
Werset 6 wyjaśnia rolę Kościoła w czasie tego okresu: „będą kapłanami Boga i Chrystusa i panować z nim będą przez tysiąc lat”. Rolą kapłana jest pojednanie ludzi z Bogiem i takie właśnie będzie zadanie Kościoła względem ludzkości w czasie tysiąclecia. Święci będą „królować” z Chrystusem, a zatem jako rządzący będą wytyczać plany i kierować sprawami świata, dla jego błogosławienia.
Opis ten jest spójny z Dan. 7:27: „Królestwo, władza i moc nad wszystkimi królestwami pod całym niebem będą przekazane ludowi Świętych Najwyższego. Jego królestwo jest królestwem wiecznym, a wszystkie moce jemu będą służyć i jemu będą poddane”.
Dla większości Chrześcijan logiczny jest wniosek, że związanie Szatana nie nastąpi przed powrotem Chrystusa, ponieważ Jego władza i moc, jako narzędzia Jahwe, jest konieczna do przeprowadzenia tak wielkiego zadania. Oznacza to, że ta część celu powrotu Chrystusa – ustanowienie Królestwa – jest relatywnie prosta do wyjaśnienia.
Sposób powrotu Chrystusa
Kwestią która jest bardziej kłopotliwą dla wielu jest sposób powrotu Chrystusa. Jezus wzbudzony został jako istota duchowa, która nie jest więcej ograniczona ziemskim ciałem. Gdy pokazywał się swym uczniom po zmartwychwstaniu, wykorzystywał zmaterializowane ciało aby udowodnić fakt swego powstania do życia. Warto zwrócić uwagę na fakt, że Jezus „znikał” po tym, jak się objawiał uczniom (Łuk. 24:31). Zgodnie z zapisem 1 Piotra 3:18, Jezus: „w ciele wprawdzie poniósł śmierć, lecz w duchu został przywrócony życiu”. Słowa „w” nie ma w tym fragmencie w języku greckim, w związku z czym tekst ten brzmi po prostu „ciałem poniósł śmierć, ale duchem przywrócony życiu”. Pomocny jest również werset „ciało i krew nie mogą odziedziczyć Królestwa Bożego ani to, co skażone, nie odziedziczy tego, co nieskażone” (1 Kor. 15:50). Powszechnie przyjęty pogląd, że Jezus z ciałem wstąpił do nieba, jest mocno zakorzeniony, choć w świetle powyższych zapisów pozbawiony jest jakichkolwiek podstaw biblijnych.
Dwie części powrotu Chrystusa
Jak zostało to wspomniane na wstępie, Pismo Święte uczy o dwuetapowym powrocie Jezusa. Pierwszy z nich ma miejsce w czasie okresu tzw. żniwa, a punkt kulminacyjny następuje pod koniec tego żniwa, kiedy to – zgodnie ze słowami apostoła Pawła – „się objawi Pan Jezus z nieba ze zwiastunami mocy swojej, w ogniu płomienistym, wymierzając karę” (2 Tes. 1:7-8). Niektórzy nazywają te dwie części powrotu Chrystusa greckimi słowami „parousia” („obecność”) oraz „apokalupsis” („objawienie”).
Kiedy większość Chrześcijan myśli o powrocie Pana, myśli przede wszystkim o drugiej fazie. Nie jest to błędem, ale warto zwrócić uwagę na to, że istnieje również wcześniejsza faza powrotu Jezusa. W tym czasie celem Chrystusa jest nadzorowanie skompletowania i wyboru Kościoła. Zadanie to wymaga pewnego czasu, zanim zostanie wykonane. Świat jest nieświadomy tego faktu i przechodzić będzie wówczas „ucisk”, przygotowujący go do rozpoczęcia Królestwa Chrystusa.
Św. Mateusz pisze: „żniwo, to koniec świata” (Mat. 13:39). Greckie słowo przetłumaczone jako „koniec” to „suntelia”, oznaczające koniec jako etap pewnego okresu, w przeciwieństwie do „telos”, które może odnosić się do samego końca, punktu kulminacyjnego. Vine’s Expository Dictionary informuje, że „suntelia” to słowo, które „nie oznacza samego zakończenia, ale zmierzanie wydarzeń do wyznaczonego punktu kulminacyjnego”.
- Spis treści
- 1. Sposób i cel drugiego przyjścia Chrystusa
- 2. Strona 2