ROK 1878, A PROROCTWO EZECHIELA 37 ROZDZIAŁ
Dochodzimy do przełomowego roku dla Izraela. Skończył się wtedy dwójnasób karania narodu, a prorok Ezechiel w proroctwie o dolinie suchych kości mówi o powstaniu szumu i głosu „A gdy prorokowałem, rozległ się głos, a oto powstał szum i zbliżyły się kości jedna do drugiej” (Ezech.37:7). Proroctwo zaczęło się wypełniać. Tym głosem był głoś lorda Beaconsfielda (Żyd), ówczesnego premiera Anglii na kongresie w Berlinie. Wynikiem tego zjazdu było polepszenie warunków Żydów w Palestynie i otwarcie im drogi do ojczyzny, ponieważ Anglia miała protektorat nad prowincjami tamtego obszaru. Martwe dotąd kości poruszyły się i rozpoczął się marsz ku stworzeniu państwa Izrael. Kolejnym mężem, którego patriotyzm i energia pobudziły proces gromadzenia się symbolicznych kości był Teodor Herzl. W książce „Państwo Żydowskie” uzasadniał konieczność przyznania Żydom prawa do Palestyny, jako podstawa do przeprowadzenia akcji przesiedleńczej. Był to program syjonizmu przyjęty w 1897 roku przez kongres Żydowski w Bazylei. W roku tym Herzl w swoim pamiętniku napisał „W Bazylei stworzyłem państwo Żydowskie. Gdybym powiedział to publicznie- świat by mnie wyśmiał. Jednakże za 5 lat, a z pewnością za 50 wszyscy uznają ten fakt”. Działalność rozpoczęły ruchy Syjonistyczne.
„A oto powstał szum” (Ezech.37:7).
Wydarzenia wojen światowych dokonały wielkiego przyspieszenia w procesie odradzania się narodu Żydowskiego. Pierwsza wojna światowa, 9 grudnia 1917- została ogłoszona deklaracja Balfoura. Fragment tego dokumentu brzmiał: „Jego majestatyczny rząd (angielski) odnosi się przychylnie do utworzenia w Palestynie ojczyzny dla narodu Żydowskiego i użyje swych usilnych starań ku urzeczywistnieniu tego zadania.” 29 listopada 1947 roku Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych podjęło uchwałę o utworzeniu Państwa Żydowskiego. 14 maja 1948 roku Żydzi w Palestynie ogłosili powstanie niepodległego Państwa Izrael po ponad 2 tysiącach lat gdy nie było go na mapach. „I zbliżyły się kości do kości, a oto pojawiły się na nich ścięgna i porosło ciało, i skóra powlokła je po wierzchu” (Ezech.37:8). Rozpoczęła się wielka migracja do ziemi ojców. Z narodu pozornie umarłego wyłania się prężne państwo, które wskrzesza swój biblijny starożytny język. Pierwsza część widzenia Ezechiela wypełniła się. „I będą mówić: ten kraj niegdyś spustoszony, stał się podobny do ogrodu Eden, a miasta które legły w gruzach i były spustoszone i zburzone, są teraz obwarowane i zamieszkane. I poznają narody, które wokoło nas pozostały, że Ja, Pan odbudowałem to co było zburzone, zasadziłem to co było spustoszone, Ja, Pan, powiedziałem to i uczynię” (Ezech.36:35-36).
„Oto ja zbiorę synów Izraelskich spośród narodów, do których przybyli i zgromadzę ich zewsząd i przyprowadzę ich do ich ziemi. I uczynię z nich jeden naród w tej ziemi na górach izraelskich i jeden król będzie panował nad nimi wszystkimi, i już nie będą dwoma narodami i już się nie rozdzielą na dwa królestwa” (Ezech.37:21,22).
Pan Bóg przez proroka Ezechiela przepowiada, że już te wskrzeszone państwo Izrael nie podzieli się jak za czasów króla Salomona. Będzie jednym zwartym państwem, ponadto zapowiada powrót Izraelitów do ziemi praojców. Badania pokazują, że na dzień dzisiejszy zdecydowana większość z 13,3mln Żydów mieszka w dwóch państwach: 43% w Izraelu, 39% w USA. Główne czynniki tej emigracji to ustanowienie państwa Izrael oraz upadek Związku Radzieckiego. Według powszechnych standardów, szybkie tempo wzrostu Izraela jest nietypowe dla krajów rozwiniętych. Od roku 1948, kiedy to powstało państwo Izrael, migracja doprowadziła do niemal dziesięciokrotnego wzrostu w ludności Izraela. Od chwili jego powstania, do państwa tego wyemigrowali Żydzi z ponad 130 krajów świata. w roku 1950, Kneset uchwalił „Prawo Powrotu”, które utworzyło prawną podstawę imigracji do narodu Izraelskiego. Zgodnie z tym prawem, każdy Żyd ma prawo migracji do Izraela i uzyskania obywatelstwa tego państwa. Poprawki uchwalone do tego aktu prawnego w roku 1970 przyznają takie uprawnienie również dziecku lub wnukowi Żyda, małżonkowi Żyda oraz małżonkowi dziecka lub wnuka Żyda, którzy sami nie są Żydami. „Dlatego oto idą dni, mówi Pan, że już nie będzie się mówić: Jako żyje Pan, który wyprowadził synów izraelskich z Egiptu! Lecz: Jako żyje Pan, który wyprowadził synów izraelskich z ziemi północnej, ze wszystkich ziem, do których ich wygnał, i sprowadzę ich z powrotem do ich ziemi, którą dałem ich ojcom” (Jer.16:14-15). Zważywszy na krótką historię istnienia współczesnego państwa Izrael, dorównanie poziomem do nowoczesnych państw jest imponujące. Teraźniejszy Izrael to nowoczesne państwo, choć jeszcze w XIX wieku było pustkowiem. Dziś ten kraj reprezentuje wysoki poziom gospodarczy i jest liderem w wielu dziedzinach nauki i techniki, a aż 20% laureatów nagrody nobla ma pochodzenie Żydowskie. „I odmienię los mojego ludu izraelskiego, tak, że odbudują spustoszone miasta i osiedlą się w nich. Nasadzą winnice i będą pić ich wino, założą ogrody i będą jeść ich owoce” (Amos. 9:14).
PATRZCIE NA DRZEWO FIGOWE
„Spójrzcie na drzewo figowe i na wszystkie drzewa. Gdy widzicie, że już puszczają pąki, sami poznajecie, iż lato już blisko. Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, iż blisko jest Królestwo Boże” (Łuk.21:29-31).
Wśród wielu znaków danych przez Pana Jezusa, znalazł się znak drzewa figowego, na który Jego naśladowcy mieli zwracać szczególną uwagę. Drzewo figowe reprezentuje naród Izraelski „Znalazłem Izraela jak winne grona na pustyni, widziałem waszych ojców jak wczesną figę na drzewie figowym” (Oz.9:10). I choć apostołowie byli przekonani, że to za czasów Jezusa Izrael zostanie wybawiony, tak się nie stało. Jak już wcześniej było mówione, Żydzi odrzucili Jezusa i najpierw wypełnienie miały słowa „niechaj nikt na wieki z ciebie owocu nie jada. A przechodząc rano ujrzeli drzewo figowe, uschłe od korzeni” (Mar.11:14,20). Rozpoczyna się opisywany wcześniej czas niełaski. Ale Pan Jezus mówi, że,by patrzeć na drzewo figowe w dalszym ciągu. Widzimy jak wypełniają się proroctwa, jak spełnia się znak dany przez naszego Pana. Co nam daje obserwowanie narodu Izraelskiego? Znak drzewa figowego wiąże się z drugą obecnością Jezusa Chrystusa, a także widząc przemiany w narodzie wybranym, zauważamy, że Królestwo Boże jest coraz bliżej.
Jest naród, są władze administracyjne ale w dalszym ciągu nie ma „ożywczego tchnienia” (Ezech.37:8). Powstały naród musi być dostatecznie doświadczony. Obecne władze nie wyciągają rąk do Boga, tylko szukają układów z innymi narodami. Jeszcze jakiś czas musi minąć zanim Żydzi poznają swój błąd narodowy gdy skazali Jezusa na śmierć. Będą szczerze żałować i płakać „nad tym którego przebodli” (Ezdr.12:10). Pan przebaczy Izraelowi, tak jak Józef przebaczył swoim braciom. Bóg zmieni ich serca z kamiennych na mięsiste i ustanowi z nimi przymierze nowe i da im błogosławieństwo (Jer.31:31-32). Kiedy więc powróci to ożywcze tchnienie do Izraela? Stanie się tak gdy Kościół zostanie skompletowany i uwielbiony, a Izrael odzyska duchowy wzrok, wtedy gdy przyjmie Jezusa jako oczekiwanego przez siebie Mesjasza, a Bóg zawrze z nimi Nowe Przymierze. Rosnący na świecie antysemityzm i zatargi z innymi narodami, sprawią, że Żydzi nie będą szukali już pomocy u sojuszników, ale tak jak za dawnych czasów uwierzą i zaufają Bożej pomocy.
Choć czas Nowego Przymierza należy ciągle do przyszłości, a zupełność z pogan jeszcze nie weszła (Rzym.11:25), to wyraźnie widzimy, że drzewo figowe się odradza. Coraz częściej w Izraelu mówi się o Jezusie, pojawiają się nowe grupy religijne uznające Jezusa jako Zbawiciela. Jest to zatem okres zbliżania się czasu, kiedy to Izrael uzna Chrystusa jako Mesjasza. Widzimy zatem, że „zima” się zbliża do końca, a nadchodzi zapowiadane „lato”- Królestwo Boże.