Aby rozmawiać o uczuciach, jakie Pan Bóg ma dla wszystkich ludzi, szczególnie do tych którzy grzeszą, nie będąc świadomi co to jest Prawda, najpierw musimy zrozumieć, czym jest biblijne piekło.
Co rozumiemy pod pojęciem „piekło”? Słowo „piekło” tłumaczy się z 4 słów: szeol, hades, gehenna oraz geber.
Słowo szeol tłumaczy się na grób, piekło, dół, przepaść. Hades na podziemie, świat zmarłych, grób, śmierć. Gehenna znaczy ogień piekielny, jezioro ognia, natomiast geber to grób, mogiła, grobowiec. Ta krótka analiza słów pozwala nam dojść do wniosku, że piekło nie oznacza nic innego jak grób, stan śmierci, w którym znajduje się każdy, kto zakończy swoje życie na ziemi. Jest to wynikiem grzechu naszych pierwszych rodziców w raju, który przekazali oni swemu potomstwu, a zatem i każdemu człowiekowi – zapłatą za grzech jest śmierć – Rzym. 6:23; Jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni – 1 Kor. 15:22. Czy zatem poszli do takiego piekła, jako miejsca wiecznych mąk? Nie, ponieważ takie miejsce nie istnieje. Czy zatem poszli do biblijnego piekła czyli do grobu, stanu śmierci? Tak.
Więc co stanie się z ludźmi, którzy powstaną z grobów, a swoje przeszłe życie prowadzili w grzeszny sposób, ponieważ nie przyjęli Prawdy o Jezusie jako ich Zbawicielu?
Po ostatecznych dniach tego świata – przemija bowiem kształt tego świata – 1 Kor. 7:31, nadejdzie czas powstania od umarłych – w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni – 1 Kor. 15:22, w czasach naprawienia wszystkich rzeczy – Dzieje Ap. 3:21. Dlaczego taki czas nadejdzie?
Który [Bóg Jahwe] chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni i doszli do poznania prawdy – 1 Tym. 2:4
Jakie uczucia będzie miał Pan Bóg w stosunku do ludzi, którzy swoje przeszłe życie byli grzesznikami? Większa będzie radość w niebie z jednego grzesznika, który się upamięta, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują upamiętania – Łuk. 15:7
Jak w takim razie powinniśmy rozumieć werset z Mat. 25:46?
Mat. 25:31-46 jest przypowieścią o owcach i kozłach, która ukazuje działalność Syna Człowieczego w Królestwie Chrystusowym (w chwale swojej – Mat. 25:31; Moje Królestwo nie jest z tego świata – Jan 18:36), która będzie miała miejsce w czasach tysiąclecia (Obj. 20:6). Werset 32 mówi, że Pan zbierze wszystkie narody.
Czy taka sytuacja w historii świata już miała miejsce? Nie, więc dotyczy to przyszłości. Werset 34 uczy, że po ostatniej próbie tysiąclecia (Obj. 20:7) owce (prawa ręka) – ludzie przyjmą boski porządek, odziedziczą życie wieczne, a kozły pójdą na wieczną karę, którą jest druga śmierć (Obj. 21:8), ponieważ Bożą zasadą jest, że karą za grzech jest śmierć – Rzym. 6:23. Przypowieść ta, została wspomniana przez Jezusa aby przedstawić przyszłą karę śmierci wiecznej – Gehenny, a nie wiecznych mąk, tortur, jak to jest błędnie tłumaczone przez większość chrześcijan.
Kto ma uszy ku słuchaniu niechaj słucha – Mar. 4:9.