Wiara w Boga

Skoro wiemy już dlaczego wiara w Boga jest nauką, to właściwie w jakiego Boga wierzymy?

W czasach gdy byłem studentem i mieszkałem w akademiku, na drzwiach świetlicy ujrzałem ogłoszenie o spotkaniach biblijnych. Jako, że jestem zawsze chętny na rozmowy o Stworzycielu i Jego Synu i otwarty na innych ludzi, z chęcią przyjąłem zaproszenie. Na początku każdy z nas się przedstawił i opowiedział jak Pan Bóg działa w naszym życiu. Następnie prowadzący opowiadając o Wiekuistym, zaczął utożsamiać Boga stworzyciela z Jezusem i określenia w stosunku do Boga stosował wymiennie, jakoby mówił o jednej i tej samej osobie. Zacząłem zadawać sobie pytania czy faktycznie wierzymy w tego samego Boga? Czy Syn jest tożsamy z Ojcem pod względem osoby?

Po zakończeniu spotkania moje wewnętrzne pytania zacząłem zadawać także prowadzącemu. Po rozmowie  doszedłem do wniosku, że ciężko budować nam wspólną społeczność jeśli nie posiada się wspólnej podstawy – nauki o wierze w tego samego Boga. Dla kolegi był to bóg trójjedyny, dla mnie zaś Jeden i Jedyny Jahwe.

Czy jest jakiekolwiek potwierdzenie Pisma Świętego, stwierdzające, że Bóg Jahwe jest największy, najwyższy i nikt nie może się z Nim ani utożsamiać, ani też równać?

Bo któż na obłokach będzie równy Panu, któż wśród synów Bożych będzie do Pana podobny? – Psalm 89:7

Powyższy werset wskazuje, że nie ma nikogo, kto mógłby zrównać się ze Stwórcą Wszechświata. Była taka postać w dziejach świata, która pragnęła dorównać Bogu, pragnęła Jego chwały i za to spotkała go kara. Możemy o tym przeczytać w Księdze Izajasza 14:12-15: A przecież to ty mawiałeś w swoim sercu: Wstąpię na niebiosa, swój tron wyniosę ponad gwiazdy Boże i zasiądę na górze narad, na najdalszej północy. Wstąpię na szczyty obłoków, zrównam się z Najwyższym.Syn jutrzenki, będąc jeszcze w niebie, który tego zapragnął został za to ukarany. Chwały swej  Pan Bóg nie odda nikomu (Izaj. 48:11). Za karę, syn jutrzenki został strącony na ziemię stając się szatanem. Jaką lekcję, możemy z tych wersetów wyciągnąć dla siebie? Nigdy nie ujmując czci dla Pana Jezusa, nie możemy stwierdzić by Jezus Chrystus był tożsamy jednej osoby z Bogiem Ojcem.

BÓG JAHWE jest:

  •  Jedynym Bogiem we wszechświecie:
    • abyście poznali i wierzyli mi, i zrozumieli, że to Ja jestem, że przede mną Boga nie stworzono i po mnie się go nie stworzy – Izaj. 43:10.
    • Słuchaj, Izraelu! Pan jest Bogiem naszym, Pan jedynie! – 5 Mojż. 6:4.
  • Bogiem nieśmiertelnym udzielającym nieśmiertelności innym:
    • Jak bowiem Ojciec ma żywot sam w sobie, tak dał i Synowi, by miał żywot sam w sobie – Jan 5:26
    • Jedyny, który ma nieśmiertelność, który mieszka w światłości niedostępnej, którego nikt z ludzi nie widział i widzieć nie może; jemu niech będzie cześć i moc wieczna. Amen – 1 Tym. 6:16.
  • Pomysłodawcą pojednania ze sobą wszystkich ludzi przez krew swego Syna:
    • i żeby przez niego (Jezusa) wszystko, co jest na ziemi i na niebie, pojednało się z nim (Bogiem Ojcem) dzięki przywróceniu pokoju przez krew krzyża jego – Kol.1:20.
  • W jednej osobie a nie w trzech:
    • Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus – 1 Tym. 2:5.

INNE WERSETY WSKAZUJĄCE NA JEDNOOSOBOWOŚĆ BOGA:

  • On (Jezus Chrystus) jest obrazem Boga niewidzialnego, pierworodnym wszelkiego stworzenia – Kol. 1:15
    • Chrystus jest obrazem Bożym – poprzez obraz, w materialny sposób przedstawiamy osobę, która jest malowana. Tak samo Jezus Chrystus jako syn, jest odwzorowaniem charakteru swego Ojca, a nie Jego rzeczywistością.
    • Bóg jest niewidzialny – werset ten także uczy, że Boga nikt z ludzi nie widział, natomiast Jezusa, gdy był na ziemi widziało wiele osób i wielu mogło odczuć na sobie jego moc uzdrowienia.
    • Jezus jest pierworodnym – a więc miał początek swego istnienia.
    • Jezus jest Bożym stworzeniem! Został stworzony, przez Boga Jahwe, jak my, jak wszystko co nas otacza, bo Bóg jest Stworzycielem! (Efez. 3:9).
  • Filip. 2:6-9 – …który (Jezus, jako Słowo [Jan 1:2], przed urodzeniem się z niewiasty) chociaż był w postaci Bożej, nie upierał się zachłannie przy tym, aby być równym Bogu, lecz wyparł się samego siebie, przyjął postać sługi i stał się podobny ludziom; a okazawszy się z postawy człowiekiem, uniżył samego siebie i był posłuszny aż do śmierci, i to do śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg wielce go wywyższył i obdarzył go imieniem, które jest ponad wszelkie imię.
    • Słowo – Pan Jezus, nie był zachłanny jak syn jutrzenki, nie pragnął chwały, która się tylko należy Najwyższemu!
    • By wypełnić wolę Ojcowską, uniżył się z chwały duchowej natury jaką miał w niebie i przyszedł na świat rodząc się z niewiasty Marii. Poprzez to stał się całkowicie człowiekiem, podczas gdy Jego Ojciec Bóg pozostał w Niebie, obserwując jak posłuszny syn oddaje swoje życie za cały ród ludzki na krzyżu. Człowiek Jezus Chrystus umarł i nie istniał przez trzy dni leżąc w grobie.
    • Za całkowicie perfekcyjnie wykonaną pracę, Ojciec wywyższył Jezusa, więcej niż On sam by sobie tego życzył – a teraz Ty mnie uwielbij, Ojcze, u siebie samego tą chwałą, którą miałem u ciebie, zanim świat powstał – Jan 17:5. Jeżeli zaś jak twierdzą niektórzy, Bóg Ojciec jest równy Synowi Jezusowi, a Syn Jezus Bogu Ojcu, to jak Syn może zostać wywyższony przez Ojca? Czy to nie oznaczałoby, że Jezus stałby się większym od Boga?
  • …a teraz Ty mnie uwielbij, Ojcze, u siebie samego tą chwałą, którą miałem u ciebie, zanim świat powstał – Jana 17:5. Pan Jezus będąc na ziemi, zanosi modlitwy zwracając się do Pana Boga, który w czasie tej modlitwy był w niebie. Jaki miałoby to sens, jeśliby tę modlitwę zanosił do siebie? Ponieważ właśnie niektórzy twierdzą, że Bóg i Jezus są współistotni.
  • Albowiem Syn Człowieczy przyjdzie w chwale Ojca swego z aniołami swymi... – Mat.16:27. Werset ten wskazuje, że to posłuszny syn – Jezus – będzie nadal wykonawcą woli Ojca. Skoro Jezus wykona w przyszłości pracę, a Pan Bóg w tym czasie pozostanie w niebie, to oznacza, że te dwie osoby nie są jedną i tą samą osobą!
  • Każdemu, kto powie słowo przeciwko Synowi Człowieczemu, będzie odpuszczone; lecz kto by bluźnił przeciwko Duchowi Świętemu, temu nie będzie odpuszczone – Łuk.12:10. Werset ten nie może mówić o tym, że Pan Jezus i Duch Święty są jedną osobą, ponieważ wskazuje różnicę w karze za przewinienie przeciw Jezusowi, i Duchowi świętemu.

Ku  podsumowaniu, przytoczę werset, który powinien jednoznacznie uciąć dyskusję nad błędnym rozumieniem trójjedyności Boga: wszakże dla nas istnieje tylko jeden Bóg Ojciec, z którego pochodzi wszystko i dla którego istniejemy, i jeden Pan, Jezus Chrystus, przez którego wszystko istnieje i przez którego my także istniejemy – 1 Kor. 8:6.

Wpływa na moje życie

Zacytowany na samym wstępie tego artykułu fragment z Listu do Hebrajczyków opisujący podstawowe nauki o Chrystusie, jest dla mnie wyznacznikiem określającym fundamenty mojej wiary, którą staram się opierać na Bożym Słowie. Powyższe kryterium wyróżnia społeczność chrześcijan, z którymi pragnę przebywać, w której staram się być aktywnym członkiem, jak i której pozwolę wpływać na moje życie i postępowanie. Nie odrzucam, ani też nie osądzam relacji jaką inni chrześcijanie mają z Panem Bogiem, są to moje osobiste ramy, pozwalające określić prawdę o Bogu i zweryfikować jedność z innym chrześcijaninem.

Podziel się