Zastanówmy się nad użyciem słowa Szeol w księgach: Przysłów, Koheleta i Pieśni Salomona. Salomon był sławny z powodu swej mądrości i oprócz tego pisał on pod inspiracją Ducha św. W jakim znaczeniu używał on słowa Szeol?
„Jak Szeol wchłoniemy ich żywych i zdrowych tak jak schodzących do grobu!”(Przysł. 1:12). Słowa te stanowią sugestię przestępców skierowaną do innych, aby przyłączyli się do ich morderczych napadów na ofiary. Tu jest opisana nagła śmierć zazwyczaj spowodowana w takich okolicznościach. Żadna myśl o mękach nie może być wyczytana w tym wersecie.
„Jej nogi zstępują ku śmierci, do Szeolu zmierzają jej kroki” (Przysł. 5:5) Werset ten mówi o złej kobiecie i jej praktykach. Tłumacze innych wydań Biblii przełożyli słowo Szeol na piekło, podczas gdy w poprzednim wersecie (1:12) na grób. W ten sposób czytelnicy są wprowadzani w błąd mniemając, że ludzie dobrzy, sprawiedliwi nie idą do piekła (Szeolu) a tylko źli, gdy tymczasem z poprzednio rozważanych wersetów wiemy, że zarówno źli jak i dobrzy idą do jednego miejsca – Szeolu.
„Dom jej drogą jest do Szeolu, co w podwoje śmierci prowadzi” (Przysł. 7:27). Z treści wynika, że Szeol i śmierć są synonimami.
„Nie myśli się o tym, że tam bawią zmarli, jej zaproszeni – w głębinach Szeolu”(Przysł. 9:18). Tu goście kobiety lekkich obyczajów potraktowani są jako zmarli. Pismo św. przedstawia wszystkich grzeszników jako będących umarłymi w upadkach i grzechach.
„Szeol i Otchłań są jawne dla Pana, o ileż bardziej serca synów ludzkich” (Przysł. 15:11). (Inne tłumaczenia zamiast słowa otchłań, podają zatracenie) Tu też nie ma żadnej myśli o mękach.
„Dla mądrego droga życia – w górę, by uniknąć Szeolu, co w dole” (Przysł. 15:24).
„Ty go uderzysz rózgą, a od Szeolu zachowasz mu duszę” (Przysł.23:14). Myślą dwu ostatnich wersetów jest, że przez mądre postępowanie i dobre wychowanie życie będzie przedłużone i uchronione od przedwczesnej śmierci.
„Szeol i zatrata niesyte, niesyte i oczy człowieka” (Przysł. 27:20). To oznacza, że nie ma granic aby się śmierć nasyciła.
„Trzy rzeczy są nigdy niesyte, cztery nie mówią: „Dość”. Szeol, niepłodne łono. ziemia wody niesyta, ogień co nie mówi: „Dość”” (Przysł. 50:15,16). Znaczenie tego wersetu w odniesieniu do Szeolu jest takie samo, jak poprzedniego, t.j. że stan śmierci nigdy nie może być zaspokojony – tam zmieszczą się wszyscy.
„Każdego dzieła, które twa ręka napotyka podejmij się według twych sił! Bo nie ma żadnej czynności ni rozumienia, ani poznania ani mądrości w Szeolu, do którego ty zdążasz” (Kohl. 9:10). Tu jest bardzo jasne określenie czym jest Szeol, a mianowicie, że jest stanem nieświadomości i każdy do niego idzie.
„…a zazdrość jej nieprzejednana jak Szeol” (Pieśni 8:6). Tu jest dobre porównanie zazdrości do Szeolu, który jest bezwzględny i każdego przyjmie.