Kiedy Jan ujrzał Jezusa przychodzącego nad Jordan, rzekł do wszystkich swoich uczniów: Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata – Jan 1:29. Jest to pierwsze użycie słowa „baranek” w Nowym Testamencie i, co jest warte podkreślenia, odnosi się ono tutaj do Pana Jezusa jako jedynej wielkiej ofiary za nasze grzechy. Nasz Zbawiciel jest nazywany „Barankiem” jeszcze 30 razy w Nowym Testamencie. Po raz ostatni widzimy Go już nie na ołtarzu, ale siedzącego na tronie (Objawienie 22:3). Jednak nawet na tronie będąc Królem, nadal jest On „Barankiem Bożym”, ponieważ krew Jezusa Chrystusa, Syna jego, oczyszcza nas od wszelkiego grzechu – 1 Jana 1:7. Nie jest to zwykła krew, ale drogocenna krew, baranka niepokalanego i bez zmazy – 1 Piotr 1:19. Krew doskonałego człowieka, nad którym nie ciążył grzech Adama.
Przelana krew baranka w obrazach Starego Testamentu wskazywała na ofiarę Chrystusa. Blisko 2000 lat przed śmiercią Jezusa, Izaak zapytał swojego ojca: Oto ogień i drwa, a gdzież jest jagnię na całopalenie? Odpowiedź Abrahama była pełna wiary: Bóg upatrzy sobie baranka na całopalenie – 1 Mojż. 22:7-8. Potem, gdy Bóg uwalniał swój lud z niewoli egipskiej, kazał Hebrajczykom pomazać krwią baranka odrzwia domu, co zapewniało im ochronę pierworodnych. Wypełnieniem tych starożytnych ofiar był Jezus Chrystus, bowiem został złożony w ofierze, jako nasza Pascha – 1 Kor. 5:7.
O naśladowcach Jezusa jest napisane, że oni zwyciężyli dzięki krwi Baranka i dzięki słowu swojego świadectwa i nie umiłowali dusz swych – aż do śmierci – Obj. 12:11. Jest to ostatnia wzmianka w Biblii o przelanej krwi Pana Jezusa Chrystusa; i jest to zwycięska krew, pozwalająca wierzącym przetrwać oszustwa i oskarżenia szatana.
Istnieją co najmniej 43 odniesienia do krwi Chrystusa w Nowym Testamencie, wszystkie świadczą o jej wielkim znaczeniu w zbawieniu i codziennym życiu wierzącego. Jest to oczyszczająca krew (1 Jana 1:7) i uwalniająca nas od grzechów (Obj. 1:5). Apostoł Paweł mówi, że Jezus nabył swoją krwią Kościół (Dzieje Ap. 20:28). W Nim mamy odkupienie przez Jego krew – odpuszczenie występków, według bogactwa Jego łaski – dodaje w Efezj. 1:7 i Kol. 1:14. Jest to krew usprawiedliwiająca (Rzym. 5:9) i przywracająca pokój (Kol. 1:20) oraz uświęcająca (Hebr. 13:12).
Ze wszystkich imion nadanych Panu Jezusowi, tytuł Baranka najmocniej nawiązuje do Jego ofiary. Ten Baranek zabity jest godzien wziąć potęgę i bogactwo, i mądrość, i moc, i cześć, i chwałę, i błogosławieństwo – Obj. 5:12.