Przejdźmy zatem do pierwszego pytania. O jakim początku pisze Ewangelista Jan?
Kiedy myślimy o „początkuˮ z pewnością przychodzą nam na myśl słowa zanotowane w Pierwszej Księdze Mojżeszowej, gdzie czytamy: „Na początku stworzył Bóg niebo i ziemięˮ (Rodz. 1:1). Ale czy te słowa mówią o tym samym początku o którym wspomina apostoł Jan? Z pewnością nie. Przytoczony werset ze Starego Testamentu odnosi się do początku stwarzania świata materialnego. Miał on miejsce dużo później niż początek o którym wspomina Ewangelista Jan; Jan mówi bowiem o początku działalności Bożej. Zwróćmy uwagę, że Bóg jako istota duchowa nie ma początku. Poświadczają nam to liczne zapisy Słowa Bożego, na przykład: „Zanim góry powstały, zanim stworzyłeś ziemię i świat, od wieków na wieki Tyś jest, o Boże!ˮ (Ps. 90:2). Podobne słowa znajdujemy również w innych Psalmach (Ps. 41:14, Ps. 106:48). Widzimy zatem, że Wszechmogący Bóg nie ma początku, natomiast początek ma jego działalność.
Początkiem dzieła Boga było stworzenie Logosa, tj. Pana Jezusa w jego przedludzkiej egzystencji. Logos był początkiem, czyli pierworodnym wszelkiego stworzenia Bożego. Potwierdza to między innymi apostoł Paweł, pisząc, że „On [tj. Pan Jezus] jest obrazem Boga niewidzialnego, pierworodnym wszelkiego stworzeniaˮ(Kol. 1:15). Również w liście do Żydów znajdujemy zapis traktujący o Jezusie jako pierworodnym.„I znowu, kiedy [Bóg] wprowadza Pierworodnego na świat, mówi: Niechże mu oddają pokłon wszyscy aniołowie Bożyˮ (Hebr. 1:6).
Mędrzec Salomon też wykazuje, że Logos został stworzony wcześniej niż nastąpiło stworzenie nieba i ziemi. O stworzeniu Mądrości, w której często dopatrujemy się Logosa, mamy powiedziane tak: „Pan stworzył mnie jako pierwociny swojego stworzenia, na początku swych dzieł, z dawna. Przed wiekami byłam ustanowiona, od początków, przed powstaniem świata, gdy jeszcze nie było morza, zostałam zrodzona, gdy jeszcze nie było źródeł obfitujących w wody. Zanim góry były założone i powstały wzgórza, zostałam zrodzona, gdy jeszcze nie uczynił ziemi i pól, i pierwszych brył gleby. Gdy budował niebiosa, byłam tam; gdy odmierzał krąg nad powierzchnią toni. Gdy w górze utwierdzał obłoki i wyprowadzał z toni potężne źródła, gdy morzu wyznaczał granice, aby wody nie przekraczały jego rozkazu; gdy kładł podwaliny ziemi, ja byłam u jego boku mistrzynią (…)ˮ(Przyp. Sal. 8:22-30). O tym, że Jezus jest mądrością pisze przykładowo apostoł Paweł: „Ale wy dzięki niemu jesteście w Chrystusie Jezusie, który stał się dla nas mądrością od Boga i sprawiedliwością, i poświęceniem, i odkupieniemˮ (1 Kor. 1:30). Podobne słowa ten sam apostoł odnotował w innym swoim liście, stwierdzając, że: „w Chrystusie są ukryte wszystkie skarby mądrości i poznaniaˮ(Kol. 2:3).
Tych kilka przytoczonych fragmentów Biblii wskazuje na to, że początek o którym mówi apostoł Jan w swojej Ewangelii, miał miejsce wcześniej niż początek, o którym czytamy w Pierwszej Księdze Mojżeszowej. Początek z Ewangelii Jana należy wiązać z początkiem działalności Bożej, która zaznaczyła się stworzeniem pierwszej istoty duchowej, jaką był Logos. Również w Objawieniu Świętego Jana mamy odnotowane słowa wskazujące na pochodzenie Jezusa. Nasz Pan nazywa samego siebie„świadkiem wiernym i prawdziwym, początkiem stworzenia Bożegoˮ (Obj. 3:14).
- Spis treści
- 1. Na początku było Słowo
- 2. Strona 2
- 3. Strona 3
- 4. Strona 4