Pragnę się dzisiaj z Wami podzielić tematem, który nazwałem: „Droga do chwały”. Pisać będę o pierwotnej chwale jaką miał doskonały człowiek Adam, o skutkach grzechu a także o drodze uwolnienia z niewoli grzechu. Szczególną wagę jednak będziemy zwracać na lekcje moralne związane z tymi naukami biblijnymi.
Adam został stworzony jako ukoronowanie stworzenia Bożego. Psalmista mówi: „Albowiem mało mniejszym uczyniłeś go od Aniołów, chwałą i czcią ukoronowałeś go.” (Psalmów 8:6)
Wyobraźmy sobie, że zielona linia na tym wykresie przedstawia ludzką doskonałość a zielony trójkąt doskonałego człowieka – Adama.
Pismo Święte uczy nas, że człowiek został stworzony na obraz i podobieństwo Boże. Cóż to oznacza? W czym Adam był odbiciem Boga a w czym był podobny do Stwórcy? Doskonały człowiek jest obrazem swego Ojca poprzez wyjątkowy charakter. Charakter, który jest odbiciem charakteru Bożego. Człowiek ma wrodzone poczucie sprawiedliwości, potrafi także miłować innych, co więcej potrafi nawet poświęcić się dla dobra bliźnich lub rodziny. Charakterystyczną ludzką cechą jest także wolna wola, możliwość wyboru pomiędzy różnymi opcjami. Człowiek może świadomie stłumić w sobie naturalne skłonności i wybrać drogę, której nigdy nie wybrałoby żadne zwierze kierujące się instynktem. Człowiek także wykazuje umiejętność logicznego i mądrego rozumowania. Podobieństwo Adama do Boga polegało na tym, że jak Stwórca jest królem wszechświata tak Adam miał być królem ziemi. Ludzie także podobnie jak Bóg są z natury kreatywni. Oczywiście kreatywność ta objawia się w porządkowaniu rzeczy materialnych a nie tak jak w przypadku Boga w stwarzaniu z niczego, jednak kreatywność jest cechą wybitnie ludzką i wyjątkową. W końcu ludzie komunikują się wykorzystując abstrakcyjne pojęcia, przekazując sobie myśl wpływają nawzajem na swoje postępowanie. Podobnie Bóg komunikuje się z nami poprzez Jego Słowo w celu zmiany naszych myśli i postępowania.
Człowiek obrazem i podobieństwem Bożym
Fakt, że w człowieku zapisany jest obraz i podobieństwo Boże narzuca wszystkim ludziom, a już szczególnie wierzącym szczególne obowiązki. Niestety z powodu grzechu zatarł się w człowieku obraz Boga, jednak my powinniśmy starać się rozwijać w sobie poczucie sympatii i miłości do wszystkich ludzi, ale także nie powinniśmy zapominać o sprawiedliwości. Skłonnością ludzką jest, że wobec innych stosuje się prawo sprawiedliwości (często bardzo srogie) a wobec siebie prawo miłości. Innym lubimy podnosić poprzeczkę, ale wobec siebie ją często obniżamy znajdując pokrętne usprawiedliwienia. Tymczasem zamysłem Bożym jest coś zupełnie odwrotnego. Mądrość Boża objawia się w naszym życiu gdy wobec siebie jesteśmy wymagający a wobec innych wybaczający.
Człowiek „jest obrazem i odbiciem chwały Bożej” (1 Kor. 11:7). Czy kiedykolwiek myśleliście o sobie w ten sposób, że jesteście obrazem i odbiciem chwały Boga? Gdybyśmy zawsze pamiętali, że naszym Ojcem jest Stwórca częściej kierowalibyśmy się w życiu Jego standardami, zwyczajami i prawami. Częściej stan naszego serca odpowiadałby uczuciom Bożym
- Spis treści
- 1. Droga do chwały – cz. 1
- 2. Strona 2