Odpowiadając na to pytanie należałoby zacząć od wersetu „ciało i krew nie mogą odziedziczyć Królestwa Bożego” 1Kor.15:50. Wskazuje on, że istoty będące w niebie, nie posiadają cielesnego ciała, a duchowe. Pan Bóg, Pan Jezus, oraz aniołowie są więc istotami duchowymi: „Bóg jest duchem” Jan.4:24, „Chrystus .. umartwiony będąc ciałem, ale ożywiony duchem” 1Piotr.3:18
Sfera nieba jest w Słowie przedstawiona w niewielkim stopniu, jednak w kwestii istot duchowych możemy powiedzieć, że Biblia wspomina o serafinach (Iz.6:2), oraz cherubach (Ez.10:21,1Król.6:27). Skoro Pan Bóg stworzył takie rozróżnienie, to widocznie przewidział dla tych istot inne zadania.
DUCHOWE POZIOMY
O poziomach w Niebie nie mamy powiedziane zbyt dużo w Biblii. Widocznie nie jest nam ta wiedza potrzebna- Boska jego moc obdarowała nas wszystkim, co jest potrzebne do życia i pobożności 2Piotr.1:3. Zdecydowanie najważniejszym „poziomem” w niebie o jakim trzeba powiedzieć, jest poziom Pana Boga. Ten jedyny Stwórca wszechświata sam w sobie ma żywot, czyli jest nieśmiertelny. Najważniejsze jest to, że nikt inny nie jest mu równy pod względem chwały i urzędu, nawet Pan Jezus:
„Który chociaż był w postaci Bożej, nie upierał się zachłannie przy tym, aby być równym Bogu, Lecz wyparł się samego siebie, przyjął postać sługi i stał się podobny ludziom; a okazawszy się z postawy człowiekiem, Uniżył samego siebie i był posłuszny aż do śmierci, i to do śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg wielce go wywyższył i obdarzył go imieniem, które jest ponad wszelkie imię,” Fil.2:6-9
Werset ten dość dokładnie pokazuje, jak zmieniała się natura Pana Jezusa. Przed przyjściem na ziemię był w postaci duchowej. Podczas pierwszej obecności na ziemi stał się człowiekiem posłusznym aż do śmierci za co Pan Bóg wywyższył go do natury boskiej, czyli nieśmiertelności.
CO TO ZNACZY „STAĆ SIĘ CHRZEŚCIJANINEM”?
Na początku trzeba uznać siebie za grzesznika i ze wszystkich sił starać się pokutować za swoje złe czyny. Następnie należy przyjąć Pana Jezusa jako Bożego Syna, który zszedł na ziemię, by wypełnić wolę Ojca. Następnie przyjąć Pana Jezusa jako własnego Zbawiciela, który umarł właśnie za mnie – grzesznika. Gdy to się zrozumie Biblia zaleca chrzest wodny w śmierć Chrystusa. Jest on objawem, zewnętrznym symbolem śmierci naszej ludzkiej woli, by stać się miłą Bogu ofiarą.
Od tego momentu zaczyna się praca naszego całego życia – polegająca na codziennym badaniu Bożego Słowa i staraniu się, by zrozumieć Bożą Wolę zapisaną w Piśmie Świętym. Najtrudniejszym elementem powyższego punktu jest wprowadzanie Bożych rad we własnym życiu. Niestety mimo najlepszych chęci, często upadamy, ale cieszymy się, że mamy Orędownika, który wstawia się za nami (1Jan.2:1; Dan.12:1).
W obecnych czasach określenie „chrześcijanin” jest dość powszechne i odnosi się do każdego przyznającego się do Jezusa, chcącego zwać się z Jego imienia. Tak jest teraz w XXI wieku. A jak było w początkach I wieku? W tamtych czasach chrześcijaninem nazywano naśladowców Pana Jezusa, którzy przez całe swe życie wskazywali na Najwyższego – Pana Boga. Chrześcijanin chwalił Pana Boga, a także Pana Jezusa w duchu i w prawdzie. Tak też wyglądało życie dwunastu apostołów. Swoim wnętrzem i uczuciami chwalili Pana oraz przekazywali i nauczali innych o wielkich Bożych prawdach. Mówili m.in. o wzbudzeniu z martwych wszystkich ludzi, o naprawieniu wszystkich rzeczy, o karze za grzech, o istocie Stwórcy.
Więcej o byciu chrześcijaninem przeczytasz w artykułach:
#49 Stać się chrześcijaninem
#85 Chrześcijanin w sieci
CZY WSZYSCY CHRZEŚCIJANIE OTRZYMAJĄ TAKĄ SAMĄ NAGRODĘ W NIEBIE?
Pismo Święte wskazuje na dwie klasy ludzi w niebie, co wskazuje na dwie różne nagrody, jakie były ich udziałem. Najwyższą otrzyma Maluczkie Stadko (Łuk.12:32.BG). Apostoł Piotr mówi do nich: „Ale wy jesteście rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym, abyście rozgłaszali cnoty tego, który was powołał z ciemności do cudownej swojej światłości” 1Piotr.2:9.
Wiemy, że zwycięzcy otrzymają boską naturę: „Przez które darowane nam zostały drogie i największe obietnice, abyście przez nie stali się uczestnikami boskiej natury, uniknąwszy skażenia, jakie na tym świecie pociąga za sobą pożądliwość” 2Piotr.1:4; o ile będą się trzymać Prawdy: „prawdziwi czciciele będą oddawali Ojcu cześć w duchu i w prawdzie; bo i Ojciec takich szuka, którzy by mu tak cześć oddawali” Jan.4:23; i wytrzymają aż do śmierci: „bądź wierny aż do śmierci, a dam ci koronę żywota” Obj.2:10.
W Objawieniu Apostoła Jana znajdziemy również wizję znajdującego się przed tronem Boga Wielkiego Tłumu ludzi, którego nikt nie umiał zliczyć (Obj.7:9). To jest druga klasa ludzi, którzy osiągną naturę duchową w niebie. „Za nią panny, przyjaciółki jej, są prowadzone do ciebie” Ps.45:15. I chociaż bycie częścią klasy Maluczkiego Stadka to rzecz najwspanialsza, jaka może spotkać ofiarowanego naśladowcę Chrystusa, to nagroda jaka przypadnie w udziale „Wielkiemu Tłumowi” jest również bardzo zaszczytna, gdyż „są przed tronem Bożym i służą mu we dnie i w nocy w świątyni jego” Obj.7:15. Na podstawie tych wersetów, możemy odpowiedzieć, że
„nie każdy, kto do mnie mówi: Panie, Panie, wejdzie do Królestwa Niebios, lecz tylko ten, kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie.” Mat.7:21.