Kazanie Apostoła św. Piotra w domu Korneliusza
Pewien mąż w Cezarei, imieniem Korneliusz, był człowiekiem bogobojnym, uczciwym, starał się poprzez swoje postępowanie zbliżyć do Boga, jednak nie bardzo wiedział jak tego dokonać. Pan Bóg usłyszał jego gorące modlitwy i dostrzegł jego szlachetne serce. Bóg posyła do Korneliusza anioła za pośrednictwem którego oznajmia Korneliuszowi, że jego modlitwy zostały wysłuchane. Polecił mu wysłać swoich sług, aby przyprowadzili apostoła św. Piotra.
W między czasie Bóg w sposób cudowny przygotowuje Piotra na spotkanie z Korneliuszem. Piotr będąc Żydem miał naturalną niechęć do pogańskich narodów, nie utrzymywał z nimi kontaktów, nie przebywał pod jednym dachem, nie zasiadał przy jednym stole. Piotr otrzymuje widzenie (Dz.Ap. 10:9-16): zwierzęta czyste/nieczyste –„Co Bóg oczyścił ty nie miej za skalane”. Bóg chciał mu uzmysłowić, że od tego momentu poganie będą mieli sposobność podążyć śladami Chrystusa i dostąpić nagrody w Kościele Chrystusowym na takich samych prawach jak bracia wywodzący się z Żydów.
Piotr przybył do Korneliusza i tam, po gorącym powitaniu, wygłosił mowę w jego domu:
„Piotr zaś otworzył usta i rzekł: Teraz pojmuję naprawdę, że Bóg nie ma względu na osobę, Lecz w każdym narodzie miły mu jest ten, kto się go boi i sprawiedliwie postępuje. Posłał On synom izraelskim Słowo, zwiastując dobrą nowinę o pokoju przez Jezusa Chrystusa; On to jest Panem wszystkich. Wy wiecie, co się działo po całej Judei, począwszy od Galilei, po chrzcie, który głosił Jan O Jezusie z Nazaretu, jak Bóg namaścił go Duchem Świętym i mocą, jak chodził, czyniąc dobrze iuzdrawiając wszystkich opętanych przez diabła, bo Bóg był z nim. A my jesteśmy świadkami tego wszystkiego, co uczynił w ziemi żydowskiej i w Jerozolimie; jego tozabili, zawiesiwszy na drzewie. Ale Bóg wzbudził go trzeciego dnia i dozwolił mu się objawić. Nie całemu ludowi, lecz świadkom uprzednio wybranym przez Boga, nam, którzy z nim jedliśmy i piliśmy po jego zmartwychwstaniu. Przykazał nam też, abyśmy ludowi głosili i składali świadectwo, że On jest ustanowionym przez Boga sędzią żywych i umarłych. O nim to świadczą wszyscy prorocy, iż każdy, kto w niego wierzy, dostąpi odpuszczenia grzechów przez imię jego.” (Dz.Ap. 10:34-43)
Zauważmy, że w tym wystąpieniu apostoł św. Piotr zupełnie inaczej rozpoczyna swoje kazanie niż czynił to w przypadku, gdy kierował słowa do Żydów. Apostoł zwraca się tym razem do pogan. Choć używa nieco innych argumentów, mówi o tych samych rzeczach. Odwołuje się do świadków, którzy na własne oczy widzieli działalnośćChrystusa, świadków tego, że został zabity i powieszony na drzewie. Piotr przekonuje, że to Jezus Chrystus jest tym, który według woli Bożej musiał cierpieć i musiał umrzeć, oraz że został wzbudzony z martwych.
Słowa apostoła sprawiły, że cały dom Korneliusza uwierzył, domownicy otrzymali Ducha Świętego oraz przyjęli chrzest.