Apostoł Paweł naucza: „Albowiem ani obrzezanie, ani nieobrzezanie nic nie znaczy, lecz nowe stworzenie” Gal.6:15. Czym więc jest to nowe stworzenie?
Czytamy w Piśmie Świętym, że Pan Bóg zamierza powołać do życia Nowe Stworzenie – uczestników Swojej boskiej natury (2Piotr.1:4); “chwały, czci i nieśmiertelności” Rzym.2:7. Pan Bóg dzięki swej łasce dał szansę, by Ci, którzy postanowili pójść za Jezusem i walczyć z grzechem, stali się oblubienicą Jego Syna. Kim jest ta małżonka? W Objawieniu Jezusa Chrystusa, przekazanemu Apostołowi Janowi, padają takie słowa: „Weselmy się i radujmy się, i oddajmy mu chwałę, gdyż nastało wesele Baranka, i oblubienica jego przygotowała się” Obj.19:7, oraz: „I widziałem, a oto Baranek stał na górze Syjon, a z nim sto czterdzieści cztery tysiące tych, którzy mieli wypisane jego imię na czole i imię jego Ojca” Obj.14:1.
Oblubienica Chrystusa, jak mówi Pismo, ma składać się ze 144 tysięcy członków. Jezus, gdy pierwszy raz przyszedł na ziemię, pokazał doskonały wzór postępowania. Każdy kto będzie żył tak jak On, stanie się członkiem Kościoła. Apostoł Paweł powiedział: „Tak więc, jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe” 2Kor.5:17. Powyższe słowa o nowym stworzeniu nie mówią o Adamie i rodzaju ludzkim, ponieważ świat żyje w grzechu i błędzie.
By stać się nowym stworzeniem człowiek musi odpowiedzieć na Boże powołanie, które determinuje odwrócenie się od wszelkiego zła. Taka osoba najpierw uświadamia sobie jak bardzo była zniewolona przez otaczający grzech, a następnie zaczyna pokutować. Wtedy zaczyna rozumieć, że jedyną drogą jest Odkupiciel i pragnie żyć jak On. Wyraża to poprzez chrzest w śmierć swego Zbawiciela. Jeżeli ta ofiara jest przyjęta przez Boga następuje spłodzenie z Ducha Świętego, a taki człowiek staje się nowym stworzeniem. Wzmocnieniem nowego stworzenia jest żywa ofiara, ciągła duchowa praca, „obracanie talentami” danymi przez Pana: „Każdemu bowiem, kto ma, będzie dane i obfitować będzie” Mat.25:29. To z kolei sprawia, że powstaje nasz owoc, czyli wynik życiowej wędrówki – owoc Ducha Świętego: „Owocem zaś Ducha są: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, Łagodność, wstrzemięźliwość. Przeciwko takim nie ma zakonu” Gal.5:22-23.
Więcej na temat służby Bogu przeczytasz w artykule:
NOWIE STWORZENIE ŻYJE WEDŁUG DUCHA
Nowe Stworzenie – małżonka Chrystusowa, postępując tak jak jej mąż – Jezus Chrystus, musi prowadzić życie ofiarnicze: „Wzywam was tedy, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście składali ciała swoje jako ofiarę żywą, świętą, miłą Bogu, bo taka winna być duchowa służba wasza” Rzym.12:1. O Jezusie natomiast i Jego ofierze, pisze prorok Izajasz: „Dlatego dam mu dział wśród wielkich i z mocarzami będzie dzielił łupy za to, że ofiarował na śmierć swoją duszę i do przestępców był zaliczony. On to poniósł grzech wielu i wstawił się za przestępcami” Iz.53:12. Z kolei w liście do Hebrajczyków 10:10 czytamy: „Mocą tej woli jesteśmy uświęceni przez ofiarowanie ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze”.
Żywe ofiary i przynoszenie owoców jest trudne ponieważ swój skarb mamy w naczyniu glinianym, „przeciekającym” ciele, które pożąda przeciwko Duchowi. Apostoł Paweł napomina wszystkich, którzy mienią się być nowym stworzeniem: „Bo ci, którzy żyją według ciała, myślą o tym, co cielesne; ci zaś, którzy żyją według Ducha, o tym, co duchowe” Rzym.8:5, oraz: „Jeśli bowiem według ciała żyjecie, umrzecie; ale jeśli Duchem sprawy ciała umartwiacie, żyć będziecie” Rzym.8:13.
Więcej o Duchu Świętym przeczytasz w artykule:
BÓG PRZEWIDZIAŁ CZAS NA NAPRAWĘ LUDZKOŚCI
Życie według ciała opisane jest w innym miejscu: „Jawne zaś są uczynki ciała, mianowicie: wszeteczeństwo, nieczystość, rozpusta, bałwochwalstwo, czary, wrogość, spór, zazdrość, gniew, knowania, waśnie, odszczepieństwo, zabójstwa, pijaństwo, obżarstwo i tym podobne” Gal.5:19-21. My jednak mamy przyoblec się w nowego człowieka. Nowe Stworzenie powinno mieć się ciągle na baczności i pamiętać na słowa Apostoła: ”Czy aż tak nierozumni jesteście? Rozpoczęliście w duchu, a teraz na ciele kończycie?” Gal.3:3. Musimy starać się spełniać uczynki Ducha.
Powstaje ważne pytanie: Czy Pan Bóg w swym wielkim planie założył, że tylko garstka ludzi będzie z Nim w społeczności – zbawiona? A co z pozostałymi? Skoro żyją w grzechu, ich końcem jest śmierć wieczna? Nie, ponieważ na ziemię przyszedł Jezus i odkupił wszystkich ludzi: „Który siebie samego złożył jako okup za wszystkich, aby o tym świadczono we właściwym czasie” 1Tym.2:6. Dla tych, którzy teraz nie wierzą Słowu, będzie dana możliwość by naprawili się w czasie odnowienia wszystkich rzeczy: „Aby nadeszły od Pana czasy ochłody i aby posłał przeznaczonego dla was Chrystusa Jezusa, Którego musi przyjąć niebo aż do czasu odnowienia wszechrzeczy” Dz.Ap.3:20-21. Pan Bóg przeznaczy czas 1000 lat na to, aby ci, którzy w tym życiu nie są z Nim w społeczności, w przyszłości określili się, którą drogą chcą iść. Pan da im wybór jak to mówi w zakonie: „Wybierz przeto życie, abyś żył” 5Moj.30:19.
Więcej o czasie naprawienia wszystkich rzeczy przeczytasz w artykule:
ROZWIJANIE NOWEGO STWORZENIA
Rozwijające się teraz, w wieku głoszenia Ewangelii, nowe stworzenie, umożliwia osiągniecie po zmartwychwstaniu tego, „Czego oko nie widziało i ucho nie słyszało, i co do serca ludzkiego nie wstąpiło, to przygotował Bóg tym, którzy go miłują” 1Kor.2:9, czyli niepojętej ludzkim umysłem boskiej natury! Oznacza to nieśmiertelne życie w niebie, tuż przy tronie Boga.
Nowe Stworzenie może udowodnić swoją wierność na ile walczy przeciw pożądliwościom ciała. Zawsze pragnie ono czynić wolę Bożą, przecież od czasu swego zaistnienia rozpoczęło walkę z ciałem. Apostoł Paweł oświadcza, iż starał się podbijać ciało i trzymać je pod władzą nowego umysłu i dowodzi tym, iż jest to jedyny sposób przez który można stać się naśladowcą Chrystusa: „Ale umartwiam ciało moje i ujarzmiam, bym przypadkiem, będąc zwiastunem dla innych, sam nie był odrzucony” 1Kor.9:27.
Życie nowego stworzenia, które przechodzi cierpienia i doświadczenia, by być uznanym za godnym zdobycia wieńca chwały, życie polegające na ponoszeniu ciągłej duchowej ofiary jako przyjemnej woni, ujarzmianie swojego ciała – te aspekty naszej egzystencji są bardzo trudne, lecz o ileż piękniejsza jest wystawiona nagroda dla nowych stworzeń, które okażą się być wierne aż do śmierci!
„Bądź wierny aż do śmierci, a dam ci koronę żywota” Obj.2:10.
Więcej na temat zbawienia przeczytasz w artykule:
https://www.52prawdy.pl/130-na-czym-polega-plan-zbawienia/