Czytając karty Nowego Testamentu, a zwłaszcza Dzieje Apostolskie spotykamy się z historiami, mówiące o ludziach, którzy zostali ochrzczeni po tym jak uwierzyli, że Jezus Chrystus jest im Panem. Pan Jezus powiedział: „Kto uwierzy i ochrzczony zostanie, będzie zbawiony„ (Mar.16:16) Pierwszym, którym przyjął chrzest był Pan Jezus w rzece Jordan (Mat.3:13-17). Był to symbol rozpoczęcia jego misji na ziemi, ale przede wszystkim symbol bezgranicznego posłuszeństwa wobec Pana Boga. Pan Jezus powiedział: „Nie mogę sam z siebie nic uczynić” (Jan.5:30). Posłuszeństwo wymaga wielu poświęceń, w liście do Hebrajczyków czytamy: „I chociaż był Synem, nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał” (Hebr.5:8). Ale czym właściwie jest chrzest i czemu właściwie ma służyć?
CHRZEST W SZEROKO POJĘTYM ŚWIECIE CHRZEŚCIJAŃSKIM
Gdy spojrzymy na otaczających nas ludzi, którzy nazywają się chrześcijanami, zauważymy spore różnice w rozumieniu symbolu chrztu. Wielu uważa, że właściwym jest chrzest dzieci, co jednak nie ma nic wspólnego z nauką biblijną. Osoby chrzczone w Piśmie Świętym zawsze były osobami dorosłymi. W całym Piśmie Świętym nie ma zapisu o chrzcie nieświadomego małego dziecka, które nie potrafi jeszcze decydować samo za siebie. Biblijny chrzest był symbolem decyzji podjętej przez osobę dorosłą i świadomą swojego wyboru. Symbol ten musi być dokonany poprzez zanurzenie, nie może być pokropieniem, gdyż nie oddawałby odpowiednio symbolu, o czym później jeszcze powiemy. Trzeba też zaznaczyć, że chrzest nie jest przepustką do nieba. Wielu nawołuje mówiąc: „przyjmij chrzest już dziś”, nie mówiąc co właściwie się z tym wiąże. Prawda jest taka, że samo przyjęcie chrztu nie daje zbawienia. W liście do Efezjan Ap. Paweł zapisał, że jedynie z łaski i z wiary możemy dostąpić zbawienia, a nie z samego przyjęcia chrztu (Efez.2:8-9).
CO PISMO ŚWIĘTE MÓWI O CHRZCIE?
Ponieważ chrzest wyraża wolę podążania za Synem Bożym Jezusem Chrystusem, każdy kto pragnie go przyjąć powinien w pierwszej kolejności zbliżyć się do Pana Boga i Jego Syna Jezusa Chrystusa. Na początek należy poznać Słowo Boże zapisane w Piśmie Świętym. Jest to bardzo ważne, gdyż tam znajdują się wskazówki jak zostać Jego uczniem. Z poznania, czyli z wiedzy, rodzi się wiara i ufność, a z niej rodzą się uczynki. Ważnym czynnikiem jest też miłość braterska, pobożność i bezgraniczna ufność dla Boga (2Piotr.1:5-7).
W rozmowie z Nikodemem Pan Jezus powiedział, że nikt nie może wejść do Królestwa Bożego, kto nie narodzi się na nowo (Jan.3:3). Nie chodzi o ponowne narodzenie cielesne z matki, lecz narodzenie się z wody i z Ducha Świętego (Jan.3:5). Zatem oznacza to narodzenie się nowego wewnętrznego człowieka, co przejawia się innym sposobem myślenia i postępowania. Każdy, kto chce zostać uczniem Jezusa Chrystusa, musi zrezygnować ze swojej woli, oddać wszystko co posiada i poddać się całkowicie woli Bożej. Wydaje się to dziwne, gdyż z pozoru, tylko niewolnicy są ubezwłasnowolnieni. Ale przeglądając listy apostoła Pawła, można łatwo zauważyć, że on nazywa się „niewolnikiem Jezusa Chrystusa”, czyli był całkowicie oddany i posłuszny Jego woli.
CO PRZEDSTAWIA SYMBOL CHRZTU?
Każdy, kto chce podążać za Jezusem Chrystusem i oddać Jemu swoje życie przyjmuje chrzest poprzez zanurzenie w wodzie. Apostoł Paweł w liście do Rzymian napisał: „Czy nie wiecie, że my wszyscy, ochrzczeni w Chrystusa Jezusa, w śmierć jego zostaliśmy ochrzczeni? Pogrzebani tedy jesteśmy wraz z nim przez chrzest w śmierć, abyśmy jak Chrystus wskrzeszony został z martwych przez chwałę Ojca, tak i my nowe życie prowadzili” (Rzym.6:3-4). Zatem chrzest jest symbolem śmierci i nowego życia. Przez całkowite zanurzenie rozumiemy śmierć naszego starego, grzesznego człowieka i powstanie nowego duchowego człowieka. Nawet greckie słowo użyte w oryginalnych tekstach „βάπτισμα”, w naszych Bibliach przetłumaczone na „chrzest” oznacza tak naprawdę „zanurzenie”. Apostoł Paweł dalej pisze: „kto bowiem umarł, uwolniony jest od grzechu. Jeśli tedy umarliśmy z Chrystusem, wierzymy, że też z nim żyć będziemy” (Rzym.6:7-8).
A wiec chrzest symbolizuje śmierć dla grzechu przez zanurzenie w wodzie oraz powstanie do nowego życia w Jezusie Chrystusie przez wynurzenie. Jest to jasna deklaracja, tak jak powiedział Eunuch do Filipa: „Wierzę, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym” (Dz. 8:37), czyli Eunuch miał na myśli, że od tej pory nie chcę żyć tak jak otaczający mnie świat, nie chcę żyć dla siebie ani dla moich grzesznych zachcianek. To jest bardzo ważne, gdyż za wyznaniem wiary idą uczynki, a sama wiara bez uczynków jest martwa (Jak.2:17). Eunuch rzekł do Filipa: „Oto woda; cóż stoi na przeszkodzie, abym został ochrzczony?” (Dz.8:36). Z tego wersetu widać jeszcze ważną rzecz, że osoba przyjmująca chrzest jest świadoma swojego wyboru i jest to jej nie przymuszony wybór. Dlatego też przyjmowanie chrztu pod presją, przez dzieci, osoby nieświadome swego czynu czy też nakłanianie do takiego kroku jest jak najbardziej niewłaściwe. Pan Jezus chodząc po ziemi, nikogo nie zmuszał, nikogo nie przekonywał, lecz zapraszał mówiąc: „Jeśli kto pragnie, niech przyjdzie do mnie” (Jan.7:37), natomiast powołując swoich uczni mówił: „Pójdź za mną!” (Mat.9:9)
SAM CHRZEST NIE DAJE ZBAWIENIA
Ponieważ jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest (Efez.4:5), dlatego jest to decyzja na całe życie. Należy jednak pamiętać, że sam chrzest nie gwarantuje życia, a symbolizuje oczyszczenie z grzechu i jest znakiem nawrócenia się do Boga. Nowy Testament jasno precyzuje jak wygląda droga do zbawienia: Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: „Boży to dar; nie z uczynków, aby się kto nie chlubił” (Efez.2:8-9). Przed odejściem do Ojca Pan Jezus powiedział do uczniów: „Kto uwierzy i ochrzczony zostanie, będzie zbawiony, ale kto nie uwierzy, będzie potępiony” (Marka16:15-16). Jasno z tego wynika, że tylko ten kto wyzna swoje grzechy, czyli przyzna się do nich i uwierzy, że tylko Jezus Chrystus jest Panem, zostanie zbawiony.
Przyjęcie chrztu nikogo nie czyni automatycznie chrześcijaninem ale mówi wszystkim wokoło, że nie wstydzę się przyznać do Jezusa Chrystusa, który jest moim Panem i chcę podążać za nim. Pan Jezus zapowiedział: „Kto bowiem wstydzi się mnie i moich słów, tego i Syn Człowieczy wstydzić się będzie, gdy przyjdzie w chwale swojej i Ojca, i aniołów świętych” (Łuk.9:26).
Czasem pojawiają się pytania i wątpliwości, lecz Pismo Święte bardzo dobrze je rozwiązuje: „A czemu teraz zwlekasz? Wstań, daj się ochrzcić i obmyj grzechy swoje, wezwawszy imienia Jego” (Dz.22:16), ponieważ, każdy kto wierzy z całego serca z całego serca, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym może zostać ochrzczony.
KONSEKWENCJE GROŻĄCE ZA ZŁE PODEJŚCIE DO SYMBOLU CHRZTU
W świetle Pisma Świętego, każdy kto świadomie przyjmie chrzest, składa przysięgę Panu Bogu, której nie można złamać. Każdy, kto łamie przysięgę musi pamiętać, że ściąga na siebie gniew Boży. Inaczej jest w przypadku chrztu dzieci. Jest to rytuał kościelny niezgodny z Pismem Świętym. Z punktu biblijnego taki chrzest nie ma wpływu na dalsze życie dziecka. Ale i tak rodzi się pytanie: czy chrzczenie dziecka jest zupełnie nieszkodliwe? Jeżeli chrzest dzieci jest niezgodny z Bożym prawem i Pismem Świętym, chrzcząc dzieci nie tylko sprzeciwiamy się Panu Bogu ale i Go nie szanujemy. Jeżeli chcemy, aby Bóg przyjął nas za swoich synów, musimy traktować Go poważnie. Jeżeli chcemy za Nim podążać nie możemy ignorować Jego praw, nakazów i zakazów.