Co Pismo Święte mówi o Poświęceniu?

Poświęcenie jest jednym z najważniejszych tematów w życiu chrześcijanina. Jednocześnie nie jest to zagadnienie proste do wyjaśnienia. Przybliżmy sobie jednak ten temat odpowiadając na kilka pytań.

CZYM JEST POŚWIĘCENIE?

Znaczenie słowa poświęcenie? W języku polskim słowo to jest bliskoznaczne ze słowami: oddać, ofiarować, przeznaczyć, zadedykować. Nie znaczy jednak tego samego. Słownik języka polskiego podaje kilka definicji. Rozumiane jest więc jako:

Gotowość do ponoszenia ofiar;
Oddanie czegoś komuś, lub oddanie się jakiejś sprawie w sposób szczególny;
Wybranie sobie czegoś jako cel życia;
Czyn ofiarny pełen bohaterstwa i samozaparcia;

Poniekąd takie właśnie rozumienie tego słowa, koresponduje z nauką Pisma Świętego, w którym „poświęcenie” rozumiane jest jako „odłączenie”, w szczególności do jakiegoś konkretnego celu, np. bycia kapłanami 2Moj.29:1, bycia wybranym ludem 3Moj.20:7-8.

DO CZEGO JEST POŚWIĘCENIE?

Poświecenie to nauka, która zapisana jest już na kartach Starego Testamentu. W 3Moj.20:26 „I będziecie mi świętymi, bom Ja święty Pan, i odłączyłem was od innych narodów, abyście byli moimi.” Widzimy, że Pan Bóg wyraźnie określa tu cel poświęcenia „aby należeć do niego”. Wiemy jednak dobrze, że cokolwiek napisano już wcześniej, co dotyczyło cielesnego Izraela, ma też zastosowanie do Izraela duchowego, obecnego wieku i jest nauką dla nas. Poświęcenie więc jest do stania się ludem Pańskim, do bycia świętymi, do życia bez grzechu. I Piotr.1:15-16.

Poświęcenie znaczy odłączyć się i ofiarować na służbę Panu Bogu. Jak baranek w Egipcie był odłączony od stada (poświęcony) 10 nissan i przez cztery dni był obserwowany czy jest zupełny, aby 14 nissan być zabity na ofiarę. Poświęcenie jest więc odłączeniem się na ofiarę. Rzym.12:1.

CZY TRZEBA SIĘ POŚWIĘCAĆ?

Odnosząc się do tego co zostało napisane powyżej, postaramy się odpowiedzieć na pytanie: czy trzeba się poświęcać? Pan Bóg stwarzając człowieka stworzył go doskonałym. Człowiek jednak zgrzeszył, stał się nieczysty, odpadł od łaski i społeczności z Panem Bogiem. Naturalną skłonnością każdego człowieka, powinno więc być dążenie do stanu pierwotnego, do czystości i świętości – czyli poświęcanie się, odłączenie się od grzechu. Zdajemy sobie jednak sprawę z tego, że dziś ludzie są tak zdegradowani i grzeszni, że trudno byłoby w tym złym i niesprzyjającym czasie wymagać od wszystkich poświęcania się. Obecnie tylko chętne, gorliwe i szczere serca pragną poświęcać się wyższemu celowi. W przyszłości natomiast odłączenie się od wszelkiej nieczystości i grzechu będzie wymagane od wszystkich, którzy będą chcieli żyć i pojednać się z Bogiem – Mich.4:2. Każdy, kto będzie chciał być nazwany dzieckiem Bożym i należeć do Pana Boga jako Jego lud, zarówno teraz jak i w przyszłości, będzie musiał się poświęcić – odłączać się od wszelkiej nieczystości.

„Mając tedy te obietnice, umiłowani, oczyśćmy się od wszelkiej zmazy ciała i ducha, dopełniając świątobliwości swojej w bojaźni Bożej.” 2Kor.7:1

Z CZYM WIĄŻE SIĘ POŚWIĘCENIE?

W Wieku Ewangelii, aby się poświęcić, musimy przede wszystkim zrozumieć swój grzeszny stan, wykazać chęć wydostania się z niego – czyli odłączenia. Jest to jeden z elementów poświęconego życia. Odłączenie od świata, jego dążeń, od światowych przyjaźni, działalności, a także odłączenie od wszelkiej nieczystości (2Kor.6:17-18). Inna bardzo ważna rzecz – musimy uwierzyć w oczyszczającą moc krwi naszego Pana, dzięki której możemy być uznani przez Pana Boga jako usprawiedliwieni. Innym elementem wiążącym się z poświęceniem jest głód Słowa Bożego, czyli chęć karmienia, poznawania i zagłębiania się w sprawy duchowe przedstawione w Piśmie Świętym, wzrastanie w poznaniu Woli Bożej, przestrzeganie przykazań, a co za tym idzie zmiana swojego postępowania i charakteru – czyli ciągłe uświęcanie swojego życia. W ten sposób również i miłość do Pana Boga będzie wzrastać i jeszcze bardziej będzie widoczna chęć poświęcania się i ofiarowania.

„Taka jest bowiem wola Boża: uświęcenie wasze, żebyście się powstrzymywali od wszeteczeństwa, aby każdy z was umiał utrzymać swe ciało w czystości i w poszanowaniu, nie z namiętności żądzy, jak poganie, którzy nie znają Boga, aby nikt nie dopuszczał się wykroczenia i nie oszukiwał w jakiejkolwiek sprawie swojego brata, gdyż Pan jest mścicielem tego wszystkiego, jak to wam zapowiadaliśmy i zaświadczaliśmy. Albowiem nie powołał nas Bóg do nieczystości, ale do uświęcenia.” ITes.4:3-7

Poświęcenie nasze to służba dla Pana, objawiająca się też poprzez głoszenie Ewangelii, dawanie dobrego przykładu swoim życiem, pomaganie innym, w szczególności braciom i siostrom w Chrystusie. Rozwijanie w sobie stopni miłości, oraz dokładne słuchanie słowa Bożego poprzez dążenie do wypełniania woli Bożej w naszym życiu to również bardzo ważne elementy poświęcenia (Kol.1:10).

JAKIE SĄ KONSEKWENCJE NIE POŚWIĘCANIA SIĘ

Na tak zadane pytanie odpowiedzią jest – utrata łaski Wysokiego Powołania, a co za tym idzie utrata możliwości stania się synem Bożym i współdziedzicem z Chrystusem (Rzym.8:16-17). Innym skutkiem też będzie utrata innej wielkiej łaski, czyli usprawiedliwienia. Jeżeli ktoś mając pewien stopień poznania spraw Bożych, będzie świadomie wstrzymywał się od poświęcenia i ofiarowania, to o takim można powiedzieć za Apostołem Świętym Pawłem, że „przyjmuje łaskę Bożą nadaremno” IIKor.6:1. Musimy pamiętać, że ktoś wierzący, ale nie poświęcony, nie może być zaliczony jako Nowe Stworzenie w Chrystusie. Ponadto każdy, kto dowiedział się o potrzebie zbawienia, Chrystus stał się mu już „mądrością”, ale nie uczyni poświęcenia, straci możliwość poznawania „głębokich rzeczy Bożych”, oraz zaniedba szansę korzystania z usprawiedliwienia. Co więcej, nie może być usprawiedliwiony do społeczności z Panem Bogiem, ani do życia wiecznego.

Poświęcenie (inaczej odłączenie) jest więc jednym z podstawowych celów w naszym chrześcijańskim życiu:

W Wieku Ewangelii do wyższego celu, służby Panu Bogu, do złożenia z siebie ofiary, które uzewnętrznia się między innymi w służbie braciom, dawaniem dobrego przykładu swoim życiem, czy w wypełnianiu Woli Bożej;
Natomiast w Wieku Tysiąclecia od nieczystości i grzechu, do czego będą zobligowani wszyscy, którzy będą chcieli żyć i pojednać się z Panem Bogiem.