Gdy spojrzymy na temat postu przez pryzmat Pisma świętego, nie dostrzeżemy żadnego bezpośredniego zapisu o Bożej prośbie w stosunku do człowieka dotyczącej postu. Post najczęściej był związany z pokutą (Niniwa), prośbą o Boże kierownictwo (Pan Jezus, apostoł Paweł), lub jako wyraz pobożności (prorokini Anna, Korneliusz). Wnioskując z przykładów biblijnych, jest to wyraz dobrowolnej potrzeby serca, nie ma żadnych wskazań co do jedzenia i picia w tym czasie. Natomiast gdy ktoś czuje taką potrzebę, nie ma żadnych biblijnych przeciwwskazań. Należy jednak podkreślić wagę słów samego Pana Boga gdy wypowiada się co jest dla Niego PRAWDZIWYM postem:
„Czy to jest post, w którym mam upodobanie, dzień, w którym człowiek umartwia swoją duszę, że się zwiesza swoją głowę jak sitowie, wkłada wór i kładzie się w popiele? Czy coś takiego nazwiesz postem i dniem miłym Panu? Lecz to jest post, w którym mam upodobanie: że się rozwiązuje bezprawne więzy, że się zrywa powrozy jarzma, wypuszcza na wolność uciśnionych i łamie wszelkie jarzmo, że podzielisz twój chleb z głodnym i biednych bezdomnych przyjmiesz do domu, gdy zobaczysz nagiego, przyodziejesz go, a od swojego współbrata się nie odwrócisz.”Iz.58:5-7