„Nie będziesz wzywał imienia Pana, Boga twego, do czczych rzeczy…”

„Nie będziesz wzywał imienia Pana, Boga twego, do czczych rzeczy…”

„Nie będziesz wzywał imienia Pana, Boga twego, do czczych rzeczy, gdyż Pan nie pozostawi bezkarnie tego, który wzywa Jego imienia do czczych rzeczy” (2 Moj. 20:7)

Wydawało by się, że to trzecie przykazanie jest jednym z najłatwiejszych do przestrzegania, gdyż wystarczy tylko nie wymieniać imienia Bożego, albo wymieniać go tylko w uzasadnionych sytuacjach. Bóg jednak nie wszystkim objawił swoje prawdziwe imię. Na czym może polegać przestrzeganie tego przykazania?

Pan Bóg przmówił do Abrahama, ojca wszystkich wierzących. W 2 Moj. 6:3czytamy: „Którym się ukazał Abrahamowi, Izaakowi i Jakóbowi w tem imieniu, żem ( El Szaddaj ) Bóg Wszechmogący; ale w imieniu mojem, JHWH, nie jestem poznany od nich.”

Często Bóg przedstawia się jako ELOHIM – Władca. Do Mojżesza powiedział: „A Mojżesz rzekł do Boga: Gdy przyjdę do synów izraelskich i powiem im: Bóg ojców waszych posłał mnie do was, a oni mnie zapytają, jakie jest imię jego, to co im mam powiedzieć? A Bóg rzekł do Mojżesza: Jestem, który jestem. I dodał: Tak powiesz do synów izraelskich:” (2 Moj. 3:14-15) Mojżesz używa tu wieloznacznego wyrażenia HaJaH to znaczy „być”, „istnieć”. W wersecie 15 wymienia już imię J-H-W-H – Wiekuisty.

Imię Boże znane było już przed potopem o czym czytamy 1 Moj. 4:26: „Setowi także urodził się syn i nazwał go Enosz. Wtedy zaczęto wzywać imienia Pana.” Jednak pod wpływem grzechu i oddalania się od Stworzyciela imię to poszło w zapomnienie.

Naród Izraelski mieszkając w Egipcie był pod wpływem kultu wielu rozmaitych bogów.Bóg dając poznać Swoje imię Izraelowi jako jedyny, prawdziwy, żywy Bóg, daje im zarazem przykazanie, aby nie używano jego imienia nadaremno i bez powodu.

Poznanie imienia Bożego i samego Boga jest rzeczą słuszną i chwalebną. Natomiast wymawianie go, czy też częste używanie może być uznane za nieprzestrzeganie trzeciego przykazania.

W języku hebrajskim to imię jest zapisane J-H-W-H. Jednak czy potrafimy go dobrze wypowiedzieć? Aby go wypowiedzieć musimy dodać do tych liter samogłoski, których nie znamy. Oznacza to, że nie potrafimy dzisiaj odtworzyć oryginalnego brzmienia imienia Bożego. Twierdzenia, że ktoś zna dzisiaj fonetyczną wartość Imienia Bożegooparte są na przypuszczeniach oraz teoriach językoznawczych i religioznawczych.

Bóg objawił swoje imię Izraelowi. Oni znając to imię bali się go wypowiadać. Do tej pory go nie wymawiają (co nie świadczy o tym, że go nie znają i do tego Boga się nie modlą). Również Żydzi, którzy uwierzyli w Chrystusa, nie wymawiają tego imienia . Dzieje się tak, ponieważ zarówno Żydzi jak i wielu chrześcijan uważa, że wzywanie imienia Bożego to nie fonetyczne wymawianie imienia, tylko wiara w Niego, modlitwy, czynienie Jego woli, przestrzeganie przykazań, itd.

Jezus napewno znał imię Boże, znał swego Ojca, ponieważ opowiadał o Nim apostołom i uczniom. Z nauczania Jezusa możemy się bardzo dużo dowiedzieć o Bogu, o Jego planie zbawienia człowieka, w jaki sposób można do Niego przyjść, jak Mu służyć. Jezus nie wspomniał natomiast o samym imieniu, ani nikomu nie polecał Go wymawiać.

Podziel się